دارایی جاری چیست؟

بدهی جاری چیست؟

بدهی جاری چیست و اقلام بدهی های جاری

وقتی قرار است بدهی طی چرخه عملیات عادی واحد تجاری با یک سال از تاریخ ترازنامه (هر کدام که طولانی تر است)پرداخت و تسویه گردد، بدهی جاری شناخته می شود. آن بخش از بدهی های بلند مدت مثلاً اقساط تسهیلات مالی ، نیز که طبق تعریف فوق قرار است تسویه شود نیز به عنوان دارایی جاری چیست؟ بدهی جاری طبقه بندی می شود .

نکته بسیار مهم محل تامین تسویه یه بدهی است .اگر قرار است یک بدهی یا تعهدی از تامین مالی بلندمدت تسویه شود یا از محل دارایی ها غیر جاری تسویه گردد،این بدهی به عنوان جاری طبقه بندی نخواهد شد حتی اگر سر رسید آنها در طول یک چرخه عملیاتی یا یک چرخه عملیاتی یا یک سال از تاریخ ترازنامه قرار گیرد.

اولین گروه از دهی های جاری:حساب ها و اسناد پرداختنی تجاری

تعهدات و بدهی هایی که ناشی از فعالیت های اصلی واحد تجاری می باشد مانند خرید مواد و کالا و خدمات را می توان به عنوان بد هی های تجاری دانست ،هر چند به نظر برخی صاحب نظران این تفکیک،تفکیک مناسبی در خصوص بدهی های تجاری و غیر تجاری نمی باشد.علی ایحال حسا بها و اسناد پرداختنی به حسابها و اسناد پرداختنی تجاری و غیر تجاری تفکیک و در ترازنامه و یادداشتهای توضیحی گزارش می شوند.

دومین گروه از بدهی های جاری:سایر حسا بها و اسناد پرداختنی

هر بدهی جاری دیگری که در گروه بدهی های تجاری قرار نگیرد را به عنوان سایر بدهی ها و اسناد پرداختنی طبقه بندی می کنند.در ایران عموماً مالیت های تکلیفی یا سپرده حسن انجام کار و حق بیمه های پرداختنی در اینگروه طبقه بندی می شوند.

سومین گروه از بدهی های جاری: پیش دریافتها

قطعاً در مباحث قبل تعریف پیش دریافت ها را فراگرفته اید ولی یک بار دیگر اشاره می کنیم.هرگاه قبل از اینکه کالا و خدماتی به مشتریان ارائه شود وجه آن دریافت شده باشد، این مبلغ به عنوان پیش دریافت شناسایی می شود.پیش دریافت در واقع تعهد واحد تجاری می باشد.

پیش دریافتها را به طور ممول به نوع محصولات یا مشتریان تفکیک می کنند و در یادداشت های توضیحی افشاء می نمایند.

چهارمین گروه از بدهی های جاری در حسابداری :ذخیره مالیات

بدهی مالیاتیواحد تجاری اگر قرار باشد در طول یک سال از تاریخ ترازنامه پرداخت شود، به عنوان بدهی جاری شناخته می شود و به دلیل آنکه مالیات پرداختنی برآوردی می باشد و قبل از قطعی شدن مبلغ از طرف اداره امور اقتصاد ودارایی ، این مبلغ برآورد و شناسایی می شود، این مبلغ تحت عنوان ذخیره مالیاتی طبقهبندی و نام برده می شود .

پنجمین گروه از بدهی های جاری : سود سهام پیشنهادی و پرداختنی

هرگاه هیئت مدیره شرکت سهامی ،سودی را برای تقسیم بین سهامداران برای تصویب تقسیم سود به مجمع عمومی سهامداران اعلام می کند سود سهام پیشنهادی می باشد.این سود قابل تقسیم نخواهد بود مگر اینکه مجمع عمومی که در واقع متشکل از خود سهامداران است تقسیم سود را تصویب کند.پس از تصویب تقسیم سود سهام پیشنهادی برای پرداخت ،سود سهام پرداختنی باید به عنوان یک بدهی ثبت شود و در گزارشهای مالی و یادداشت های توضیی افشاء شود .

ممکن است این سوال مطرح شود که آیا ممکن است سهامداران با توزیع سود مخالفت کنند ؟باید گفت بلی .گاهی اوقات سهامداران علاقمند ند سود در شرکت باقی بماند و صرف سرمایه گذاری و گسترش فعالیت های شرکت شود.

باید بدانید حداکثر پس از 8 ماه باید سود سهام تصویب شده پس از تاریخ مجمع پرداخت شود، بنابراین سود سهام پرداختنی بدهی جاری محسوب می شود .

ششمین گروه از دهی های جاری:تسهیلات مالی دریافتی

تسهیلات مالی کوتاه مدت دریافت شده از بانک ها و موسسات مالی و اعتباری (وام ها) و آن قسمت از تسهیلات مالی بلند مدت که قرار است در طی یک سال از تاریخ ترازنامه یا چرخه عملیات هر کدام که طولانی تر است پرداخت شود بدهی جاری خواهد بود .

نکته مهم در خصوص تسهیلات مالی دریافتنی ،افشاء اطلاعات در این خصوص می باشد .بنابراین موارد زیر باید حتما در یادداشتهای توضیحی افشا شوند:

بدهی جاری چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

بدهی جاری به بدهی‌ای که موعد پرداختش یک سال یا کمتر باشد و از محل دارایی‌های جاری قابل پرداخت باشد، گفته می‌شود. از متداول‌ترین بدهی‌های جاری، اسناد پرداختنی و حساب‌های پرداختنی را می‌توان نام برد.

بدهی جاری چیست؟

بدهی جاری، تعهدی است که دارای دو خصوصیت کلیدی است:

1. شرکت این بدهی را ظرف یکسال یا یک چرخه عملیاتی، هرکدام طولانی‌تر است، تسویه میکند

2. شرکت به طور منطقی انتظار دارد این بدهیها را از طریق دارایی‌های جاری خود و یا از طریق ایجاد یک بدهی جاری دیگر، تسویه کند. بدهیهایی که هر دو خصوصیت فوق را به صورت همزمان نداشته باشند، به عنوان بدهی‌های غیرجاری (بلندمدت) طبقه‌بندی میشوند.

بدهی جاری چیست؟

انواع بدهی‌های جاری در حسابداری

گروه بدهی‌های جاری اغلب شامل اقلام زیر است:

اسناد پرداختنی تجاری

حسابهای پرداختنی تجاری

مالیات پرداختنی (ذخیره مالیات)

حقوق و دستمزد پرداختنی و

سود تضمین‌شده پرداختنی.

حسابهای پرداختنی تجاری

در نرم افزار حسابداری آنلاین ،حسابهای پرداختنی تجاری، از خرید کالا یا دریافت خدمات به صورت نسیه ایجاد میشوند. یکی از ویژگیهای حسابهای پرداختنی تجاری آن است که شرکت در قبال کالای خریداری شده، سند بدهی، مانند چک یا سفته، به فروشنده ارائه نمی‌دهند. این‌گونه بدهیها را بدهی‌های دفتری نیز مینامند. زیرا فقط در دفاتر حسابداری خریدار و فروشنده ثبت میشوند. ویژگی دیگر حسابهای پرداختنی تجاری، آن است که این بدهی‌ها ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه تسویه خواهند شد. بنابراین در گروه بدهیهای جاری نشان داده میشوند.

تعریف بدهی های جاری

بدهی های جاری به عنوان بدهی گفته می شود که انتظار رود طی چرخه ی عملیاتی معمول واحد تجاری یا ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه،هرکدام طولانی تر است تصفیه شود.

بدهی هایی که به صورت عندالمطالبه است در صورتی جاری محسوب می شود که انتظار رود ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه یا طی چرخه عملیاتی، هرکدام طولانی تر است،تسویه شود. همچنین آن بخش از تسهیلات مالی بلند مدتی که ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه یا طی یک چرخه عملیاتی،هرکدام طولانی تر است، پرداخت میشود نیز به عنوان بدهی جاری طبقه بندی میشود. تعهداتی که از طریق تأمین مالی بلند مدت تسویه خواهند شد یا بدهی هایی که از محل داراییهای غیر جاری تسویه خواهند شد به عنوان بدهی جاری طبقه بندی نمیشوند حتی اگر سررسید آنها در طول یک چرخه عملیاتی یا یکسال از تاریخ ترازنامه قرار گیرد. طبق استاندارد حسابداری شماره۱نحوه ارائه صورت های مالی،حداقل اقلامی که با عنوان بدهی جاری باید در متن ترازنامه منعکس شود به شرح زیر است:

حساب ها و اسناد پرداختنی تجاری و سایر حسابها و اسناد پرداختنی

به طور سنتی بدهی های جاری در صورت های مالی در غالب سرفصل های زیر و معمولاً با توجه به سررسید طبقه بندی میشود:

حسابها و اسناد پرداختنی تجاری

سایر حسابها و اسناد پرداختنی

سود سهام پیشنهادی و پرداختی

تسهیلات مالی دریافتی

نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه

نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه یکی از نسبت‌های اهرمی است که به کمک آن توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت سنجیده می‌شود. برای محاسبه این نسبت می‌توان از فرمول بدهی‌های جاری تقسیم بر حقوق صاحبان سهام استفاده کرد. از آن‌جایی که معمولا بدهی‌های جاری از محل دارایی‌های جاری تامین می‌شوند، هر چه این نسبت بزرگ‌تر باشد، نقدینگی شرکت نیز بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته و ممکن است فعالیت شرکت با مشکلاتی روبرو شود. بالا بودن این نسبت نیز نشانگر الزام مدیران برای بازنگری در ساختار مالی شرکت است.

مالیات پرداختنی

شرکتهای بازرگانی که از نرم افزار حسابداری شرکتی ساده استفاده میکنند ، در فرایندهای تجاری با دو نوع مالیات مواجه هستند؛ مالیات و عوارض بر ارزش‌افزوده دارایی جاری چیست؟ و مالیات بر درآمد. بسیاری از کالاهایی که خریداری میکنیم، مشمول مالیات و عوارض بر ارزش افزوده است. فروشندگان به نمایندگی از سازمان امور مالیاتی، مالیات و عوارض بر ارزش‌افزوده را از خریداران دریافت میکنند و به صورت دورهای (ماهانه، فصلی یا سالانه) به حساب این سازمان واریز می‌نمایند.

حسابداران اغلب وجوه دریافتی بابت مالیات و عوارض بر ارزش‌افزوده را در حساب مالیات بر ارزش‌افزوده پرداختنی ثبت می‌کنند.

پیش‌دریافت درآمد

یک شرکت بیمه، مانند بیمه آسیا، در زمان انعقاد قراردادهای پوشش بیمه‌ای، مبلغ حق بیمه را از مشتریان خود دریافت می‌نمایند. همچنین شرکتهای هواپیمایی وجه بلیت‌های خود را مدتی قبل از ارائه خدمات پرواز از مشتریان دریافت مینمایند. هر دوی این شرکتها از طریق این نوع معاملات، پیش‌دریافت درآمد کسب کرده‌اند.

پیش‌دریافت درآمد، نشان‌دهنده درآمدهایی است که وجه مربوط به آن دریافت شده، اما کالا یا خدماتی به مشتریان ارائه نشده است. از آن جا که در این نوع معاملات فرایند کسب درآمد کامل نشده است، شرکتها وجوه دریافتی را به عنوان یک بدهی، در حساب پیش‌دریافت درآمد ثبت میکنند. زمانی که کالا یا خدمات مربوط به وجه دریافت شده به مشتریان ارائه گردید، حساب پیش‌دریافت درآمد از دفاتر خارج شده و حساب درآمد شناسایی میشود.

انواع بدهی جاری

اولین گروه از دهی های جاری:حساب ها و اسناد پرداختنی تجاری

تعهدات و بدهی هایی که ناشی از فعالیت های اصلی واحد تجاری می باشد مانند خرید مواد و کالا و خدمات را می توان به عنوان بد هی های تجاری دانست ،و نحوه تعریف این امر در نرم افزار حسابداری ،تاثیر زیاد در قیمت نرم افزار حسابداری آنلاین دارد.هر چند به دارایی جاری چیست؟ نظر برخی صاحب نظران این تفکیک،تفکیک مناسبی در خصوص بدهی های تجاری و غیر تجاری نمی باشد.علی ایحال حسا بها و اسناد پرداختنی به حسابها و اسناد پرداختنی تجاری و غیر تجاری تفکیک و در ترازنامه و یادداشتهای توضیحی گزارش می شوند.

دومین گروه از بدهی های جاری:سایر حسا بها و اسناد پرداختنی

هر بدهی جاری دیگری که در گروه بدهی های تجاری قرار نگیرد را به عنوان سایر بدهی ها و اسناد پرداختنی طبقه بندی می کنند.در ایران عموماً مالیت های تکلیفی یا سپرده حسن انجام کار و حق بیمه های پرداختنی در اینگروه طبقه بندی می شوند.

سومین گروه از بدهی های جاری: پیش دریافتها

در لیست بهترین نرم افزارهای حسابداری تحت وب اشاره شده است که ،قطعاً در مباحث قبل تعریف پیش دریافت ها را فراگرفته اید ولی یک بار دیگر اشاره می کنیم.هرگاه قبل از اینکه کالا و خدماتی به مشتریان ارائه شود وجه آن دریافت شده باشد، این مبلغ به عنوان پیش دریافت شناسایی می شود.پیش دریافت در واقع تعهد واحد تجاری می باشد.

پیش دریافتها را به طور ممول به نوع محصولات یا مشتریان تفکیک می کنند و در یادداشت های توضیحی افشاء می نمایند.

چهارمین گروه از بدهی های جاری :ذخیره مالیات

بدهی مالیاتیواحد تجاری اگر قرار باشد در طول یک سال از تاریخ ترازنامه پرداخت شود، به عنوان بدهی جاری شناخته می شود و به دلیل آنکه مالیات پرداختنی برآوردی می باشد و قبل از قطعی شدن مبلغ از طرف اداره امور اقتصاد ودارایی ، این مبلغ برآورد و شناسایی می شود، این مبلغ تحت عنوان ذخیره مالیاتی طبقهبندی و نام برده می شود .

حسابداري تخصصى

از جمله اطلاعات مفیدی که میتواند در تحلیل وضعیت مالی واحد تجاری برای استفاده کنندگان صورتهای مالی مفید واقع شود، ارائه جداگانه دارایی های جاری و بدهی های جاری در ترازنامه است . معمولا به مازاد دارایی های جاری بر بدهی های جاری“خالص دارایی های جاری ” یا ”سرمایه در گردش“ و به مازاد بدهی های جاری بر دارایی های جاری“ خالص بدهی های جاری“ اطلاق می شود. از نظر برخی هدف از طبقه بندی دارایی ها و بدهی ها به جاری و غیر جاری ارائه معیاری تقریبی از نقدینگی واحد تجاری ، یعنی توانایی آن در انجام فعالیت های روزمره بدون مواجهه با مشکلات مالی است. برخی دیگر به این طبقه بندی به عنوان ابزاری برای تشخیص آن حصه از منابع و تعهدات واحد تجاری مینگرند که گردش مستمر دارد.اهداف مزبور تا حدی با یکدیگرناسازگار است، زیرا در سنجش نقدینگی ملاک طبقه بندی دارایی ها و بدهی ها به جاری و غیرجاری، امکان نقد شدن و یا تسویه آنها در آینده نزدیک است، ولی معیار تشخیص داراییها و بدهی ها به عنوان ”اقلام در گردش“ عمدتا معطوف به مصرف یا تسویه آنها در راه ایجاد درآمد طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری است.چرخه عملیاتی یک واحد تجاری معمولا متوسط فاصله زمانی بین ”تحصیل موادی که وارد فرآیند عملیات میشوند“ و ”تبدیل نهایی آنها به وجه نقد“ است.

دارایی های جاری
یک دارایی زمانی باید به عنوان دارایی جاری طبقه بندی شود که:
انتظار رود طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری یا ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه هر کدام که طولانی تر است مصرف یا فروخته شود، یا به وجه نقد یا دارایی دیگری که نقد شدن آن قریب به یقین است تبدیل شود، یا وجه نقد یا معادل وجه نقدی باشد که استفاده از آن محدود نشده باشد.
سایر دارایی ها باید به عنوان دارایی های غیرجاری طبقه بندی شود.

دارایی های جاری پولی

عبارتند از ادعا نسبت به مبلغ مشخصی واحد پول که دارای قدرت خرید عمومی است، در دسترس قرار میگیرد، و میتوان آنها را برای عملیات جاری، در چرخه عملیاتی شرکت یا حداکثر یک سال مالی به مصرف رسانید.اینها عبارتند از پول ، در شکل های مختلف آن و ادعا نسبت به پول.

پول
وجوه نقد و شکل های مختلف پول که بر حسب ارزش جاری بیان شوند و مقدار آنها مشخص است. از این رو، هر نوع سود یا زیان غیر عملیاتی ناشی از مبادله سایر دارایی ها در ازای مبلغ مشخصی وجه نقد یا شکل دیگری از پول باید شناسایی شده باشد.

مطالبات
ازآنجا که وجوه نقد حاصل از اقلام دریافتنی در دسترس نیست و باید برای یک دوره زمانی منتظر ماند، در این صورت مطالبات نمی توانند دارای ارزش متعلق به زمان سررسید باشند.از این رو باید ارزش فعلی همه مطالبات و اوراق بهاداری را که در زمانی در آینده به صورت نقد دریافت خواهند شد، محاسبه کرد. برای محاسبه ارزش فعلی باید از نرخ رایج بازار متعلق به وام های مشابه که دارای ریسک های همانند هستند، استفاده کرد،مگر اینکه نرخ بهره به صورتی آشکارا بیان شده باشد.َ

وجوه نقد حاصل از مطالبات
گاهی شرکتها به پول نقد نیاز دارند و نمیتوانند تا زمان سررسید حسابهای دریافتنی منتظر بمانند. چندین راه پیش پای آنها قرار دارد. امکان دارد که آنها حسابهای دریافتنی را به سازمان های تامین اجتماعی بفروشند. شرکت فروشنده ممکن است طبق قرارداد ریسک مربوط به پرداخت نشدن این حسابها در سررسید را بپذیرند و بدین گونه حسابهای پرداختنی با حق ارجاع به فروش میرسانند، که به آن فروش میگویند.می توان هنگام فروش حسابهای دریافتنی همه ریسک های مربوط دارایی جاری چیست؟ را به خریدار یا کسی که این حسابها به او منتقل میشود، واگذار کرد که این اقدام را فروش بدون حق ارجاع می نامند، که به آن واگذاری می گویند.معمولا اسناد دریافتنی را با حق ارجاع می فروشند و این اقدام را تنزیل مینامند.از سوی دیگر امکان دارد شرکتی وام بگیرد و حسابهای دریافتنی را وثیقه قراردهد.

گرفتن وام و فروش بدون حق ارجاع در زمره معامله هایی قرار می گیرد که بدون درد سر میباشد. فروش با حق ارجاع باعث مطرح شدن این پرسش می شود که آیا در واقع فروش انجام شده است و یا اینکه این رویداد مالی، از نظر محتوایی، نوعی وام به حساب می آید.

در استاندارد شماره 77 بیان شد که اگر تمام شرایط زیر وجود داشته باشد، می توان رویداد مالی را به عنوان فروش مطرح کرد:

• •انتقال دهنده کنترل منافع اقتصادی آیندهٌ گنجانده شده در حسابهای دریافتنی را به دیگری منتقل کند
• •تعهدات انتقال دهنده طبق مفاد قرارداد با حق ارجاع را بتوان به شیوه ای معقول، برآورد کرد
• •کسی که حسابها به او انتقال داده شده است نباید این حق را داشته باشد که انتقال دهنده را ناگزیر به بازخرید این اوراق بکند مگر اینکه طبق مفاد قرارداد حق ارجاع وجود داشته باشد.

اگر یکی از شرط های بالا وجود داشته باشد ، باید رویداد مالی را به عنوان یک وام تلقی و مبلغ دریافتی حاصل از انتقال حسابهای دریافتنی را به عنوان یک بدهی منظور کرد.

ذخیره مطالبات مشکوک الوصول
در فرآیند تعیین ارزش مطالبات یک عامل مهم عبارت است از منظور کردن میزان عدم اطمینان یا ریسک مربوط به وصول این اقلام. زیرا درآمد را باید با توجه به مبلغ مورد انتظاری که وصول خواهد شد،تعیین کرد. در اجرای روش مستقیم حسابهای سوخت شده یا وصول نشدنی را از سود کم میکنند و این اقدام از دیدگاه تئوری هیچ مبنایی ندارد. در روش منظور کردن ذخیره،درآمد را بر اساس منظور کردن مبلغی به عنوان ذخیره مطالبات مشکوک الوصول تعدیل میکنند.

هر گاه شواهد قابل تایید یا معتبر در مورد ارزش دارایی دریافتنی در ازای محصول وجود داشته باشد باید درآمد را گزارش کرد. از آنجا که معمولا مطالبات بر حسب مبالغ پولی گزارش میکنند برای تعیین مقدار آنها شواهد و مدارک معتبر یا قابل تایید وجود دارد و از این رو درآمد را باید در زمان فروش یا پیش از آن گزارش کرد. پس از دوره ای که فروش در آن صورت گرفته است، هر نوع تغییری در سود خالص فقط باید ناشی از بهره باشد که در دوره انتظار یا ناشی از وصول مربوط به اشتباه در برآورد مبالغ غیر قابل وصول باشد. اصولا اشتباهات ناشی از وصول مطالبات دوره قبل که به عنوان اقلام سوخت شده تلقی شده اند باعث می گردند که ثبت حسابهای دریافتنی معکوس شود و حساب ذخیره مطالبات مشکوک الوصول افزایش یابد.

روش قسطی

بیانیه شماره 10 از هیئت اصول حسابداری ابراز میکند که گزارش کردن درآمد به روش قسطی قابل قبول نیست به جز در موردی که وصول مبلغ مربوط به فروش قطعی باشد.چنانچه روش قسطی قابل توجیه باشد حساب سود ناویژه انتقالی را باید به عنوان یک حساب تعیین مبلغ حسابهای دریافتنی و نه به عنوان سود انتقالی تلقی کرد. ماهیت فروش قسطی این است که گزارش کردن سود را به تاخیر انداخت تا اینکه پول نقد دریافت شود.

هنگامی که برای تامین هدف های حسابداری درآمد حاصل از فروش در زمان فروش گزارش شود ولی از دیدگاه تامین هدف های مربوط به مالیات بر درآمد آن را در زمان وصول وجه گزارش کنند، حسابی به نام معافیت مالیاتی انتقالی به وجود می آید. بیانیه شماره 11 از هیئت اصول حسابداری مقرر کرده است: زمانی که مطالبات مربوط به اقساط به عنوان جاری طبقه بندی شود، معافیت مالیاتی انتقالی مربوط به فروش اقساطی در طبقه بدهی های جاری قرارمی گیرد، و در زمانی که مطالبات مربوطه در حلقه دارایی های غیر جاری قرار گیرد، معافیت مالیاتی انتقالی باید در طبقه بدهی های غیر جاری گزارش شود.طبقه بندی دارایی جاری چیست؟ این دو قلم بر اساس این فرض قرار داردکه وصول مطالبات منجر به یک بدهی مالیاتی پرداختنی در همان سالی میشود که مطالبات وصول شوند.اگر چه مالیات مدت زمانی پس از وصول مطالبات پرداخت میشود ولی فرضی که دو دیدگاه بالا بر آن قرار دارند بر اساس یک چرخه عملیاتی قرار میگیرد که در واقع مبنای درستی میباشد. ولی برای ارائه کردن قسط ناشی از فروش اقساطی بر مبنای خالص ارزش به عنوان یک بدهی که باید مالیات را در زمانی پرداخت کرد که بتوان مطالبات را به پول نقد تبدیل نمود، از دیدگاه نظری قابل تایید میباشد.

سرمایه گذاری های پولی
اوراق بهادار پولی مانند اوراق قرضه دریافتنی و اسناد دریافتنی با مبلغ و تاریخ سررسید مشخص را باید همانند حسابهای دریافتنی ثبت و گزارش کرد. یعنی جایی که نرخ بهره را بر اساس نرخ رایج بازار منظور میکنند باید آنها را برمبنای خالص ارزش فعلی گزارش کرد. در اجرای حسابداری متعارف، توراق بهادار که شرکت آنها را به عنوان سرمایه در گردش نگهداری میکند معمولا بر مبنای اقل بهای تمام شده یا بازار ثبت و گزارش میکنند.

سرمایه گذاری های غیر جاری
هنگامی که شرکتی اوراق قرضه بلند مدت قابل فروش را با صرف یا کسر خریداری میکند و آنها را به عنوان سرمایه گذاری های کوتاه مدت نگهداری مینماید، ارزش این اوراق در سررسید نمیتواند نشان دهنده مبلغی باشد که هنگام فروش اوراق قرضه دریافت خواهد شد. از این رو، روش مناسب این نیست که صرف یا کسر این دسته از اوراق را مستهلک کرد. قیمت اعلام شده این دسته از اوراق قرضه دربازاراطلاعات بهتری ارائه می کنند، بدان سبب که قیمت جاری آنها در بازار نشان دهنده تغییراتی است که در نرخ بهره رایج بازار رخ داده است، در حالی که استهلاک بر مبنای یک نرخ ثابت انجام می شود.

هنگامی که اوراق قرضه یا اسناد شرکتها به عنوان سرمایه گذاری بلند مدت نگهداری می شود، روش پذیرفته شده این است که کسر یا صرف این اوراق را طی عمرباقی مانده آنها مستهلک کرد و از روشی استفاده نمود که آن را روش مبتنی بر بهره می نامند. معمولا در چنین حالتی از قیمت رایج بازار یا اقل بهای تمام شده یا بازاراستفاده نمیکنند زیرا شرکت قصد ندارد تا تاریخ سررسید این اوراق قرضه را به پول نقد تبدیل کند.

دارایی های جاری غیر پولی

عبارت اند از حقوق و ادعاهایی که نمیتوان در یک تاریخ مشخص در آینده به مبلغ مشخصی پول تبدیل کرد.متداول ترین نمونه ها عبارت اند از سرمایه گذاری در سهام عادی شرکت های دیگر، موجودی کالا و پیش پرداخت هزینه ها. این اقلام از این دیدگاه که نمیتوان ارزش فعلی مبالغی که در آینده دریافت خواهد شد و نیز میزان ریسک مربوط به وصول آنها را تعیین کرد با دارایی های پولی متفاوت هستند.

اوراق بهادار مالکانه(سهام) قابل فروش

استاندارد شماره 12 مقرر میکند که همه اوراق بهادار مالکانه قابل فروش، چه جاری وچه غیر جاری،بر اساس اقل بهای تمام شده یا بازار گزارش شوند.کابرد قاعده اقل بهای تمام شده یا بازار در مورد یک مجموعه اوراق بهادار و نه در مورد هر یک از این اقلام با تئوری پرتفوی سازگار است.کاهش در قیمت بازار مجموعه اوراق بهادار جاری را در صورت سود و زیان به عنوان زیان تحقق نیافته ناشی از نگهداشت این اوراق گزارش می شود. افزایش در قیمت بازار پرتفوی نسبت به بهای تمام شده اولیه را در صورت سود و زیان به عنوان بازیافت زیان گزارش میکنند.

اوراق قابل فروش غیر جاری
استاندارد شماره 12 مقرر می کند که سرمایه گذاری های غیر جاری دراوراق بهادار مالکانه( سهام) را به صورت جداگانه طبقه بندی کرد و ارزش آنها را طبق قاعده اقل بهای تمام شده یا بازار را که در مورد مجموعه اوراق بهادار به کار برده می شود تعیین کرد، با این تفاوت که مجموعه تغییرات مربوط به حساب تعیین ارزش ذخیره را باید در بخش حقوق صاحبان سهام ترازنامه گزارش کرد و نه اینکه آن را به عنوان تغییرات جاری در صورت سود و زیان گزارش نمود.

پیش پرداخت هزینه ها
عبارتند از منافعی که شرکت در آینده در قالب خدمات به دست خواهد آورد. معمولا هیچ راهی برای تعیین این خدمات وجود ندارد و ارزش آنها را میتوان فقط با قیمت خرید (بهای تمام شده گذشته یا جاری) تعیین کرد. آنها شامل اقلامی مانند ملزومات دفتری و کارخانه، پیش پرداخت اجاره، بيمه منقضي نشده، پیش پرداخت بهره و پیش پرداخت مالیات میشوند.

برای پیش پرداخت خدماتی که درآینده دریافت خواهد شد مناسب ترین روش استفاده از خط مستقیم برای مستهلک کردن این پیش پرداخت است. اساس فرض بر این پایه قرار دارد که این خدمات به صورت مستمر طی یک دوره زمانی خاص دریافت می شود و نیز اینکه منافع نهایی دریافتی در همه دوره ها همانند است. اگر چه این فرض نمی تواند الزاما درست باشد، ولی دوره کوتاه زمانی که باید پیش پرداخت ها را بر آن اساس تخصیص داد و روش های تخصیص مختلف اهمیت زیادی ندارند و از همین دیدگاه آنان که در دنیای عمل هستند کاربرد روش ساده تخصیص را پذیرفته اند و در این زمینه متقاعد شده اند.

روشهایی که برای تخصیص دادن پیش پرداخت هزینه ها بر روی دوره های زمانی مورد استفاده قرار می دهند، اصولا به نوع دارایی بستگی دارد که باید مستهلک شود. دارایی های مشهود مانند ملزومات معمولا هنگامی که به مصرف برسند یا مورد استفاده قرار گیرند به حساب هزینه های دوره منتقل می شوند. پیش پرداخت هایی که مربوط به یک دوره زمانی خاصی هستند مانند پیش پرداخت اجاره، بیمه منقضی نشده و پیش پرداخت مالیات) را بر مبنای گذشت زمان هزینه می کنند.

موجودی کالا
موجودی کالا در برگیرنده کالاهایی است که شرکت قصد دارد در فعالیت های عادی خود به فروش برساند و مواد و ملزوماتی را که باید در فرایند تولید محصول برای فروش مورد استفاده قرار داد.در فرایند تعیین ارزش موجودی کالا از دارایی های پولی و پیش پرداخت هزینه ها متفاوت است.
ارزش فعلی موجودی کالا با توجه به جریان های نقدی مورد انتظار آینده به دست می آید. موجودی کالا بر مبنای ”اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش“ تک تک اقلام یا گروه های اقلام مشابه اندازه گیری میشود.

تعاریف و نحوه ارائه دارایی ‌های جاری و بدهیهای جاری در صورت های مالی

مقدمه ای بر نحوه ارائه دارایی ‌های جاری و بدهی های جاری

از جمله اطلاعات مفیدی که می‌تواند در تحلیل وضعیت مالی واحد تجاری برای استفاده‌کنندگان صورت های مالی مفید واقع شود ، ارائه جداگانه دارایی ‌های جاری و بدهی های جاری در ترازنامه است. معمولاً به مازاد دارایی‌ های جاری بر بدهی های جاری، خالص دارایی ‌های جاری با سرمایه در گردش و به مازاد بدهی های جاری بر دارایی ‌های جاری خالص بدهی های جاری اطلاق می ‌شود . بسیاری از شرکت ها که درخواست ارائه خدمات حسابداری را دارند ، پس از اتمام بررسی ها متوجه وجود مشکلاتی در زمینه دارایی های جاری و بدهی های جاری در صورتحساب های مالی خود می شوند . برای جلوگیری از این اشتباهات این مقاله را تا پایان دنبال کنید .

معمولا اقلامی جزء دارایی ‌های جاری منظور می‌ شود که انتظار رود ظرف یک سال با طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری، هر کدام طولانی تر است، به وجه نقد یا دارایی دیگری که نقد شدن آن قریب به یقین است تبدیل شود و اقلامی در اعداد بدهی های جاری محسوب می‌شود که انتظار رود طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری با ظرف یک سال از تاریخ ترازنامه، هر کدام طولانی تر است، تسویه گردد. این نحوه عمل یک قاعده کلی است که بیشتر جنبه قراردادی دارد لذا ممکن است در برخی موارد صادق نباشد. چرخه عملیاتی یک واحد تجاری، معمولاً متوسط فاصله زمانی بین تحصیل موادی که وارد فرآیند عملیات می ‌شود و تبدیل نهایی آن‌ ها به وجه نقد است .

محدودیت‌ های تفکیک اقلام جاری و غیر جاری

کلیه واحد های تجاری، به ‌استثنای واحد های تجاری که در ارتباط با نحوه طبقه‌ بندی و ارائه دارایی‌ ها و بدهی‌ ها مشمول استاندارد های حسابداری خلع یا مفاد قوانین آمره مشخص است و نیز آن دسته از واحد های تجاری که چرخه عملیاتی آن ‌ها نامشخص یا خیلی طولانی است، باید دارایی ‌های جاری و بدهی های جاری را به‌عنوان طبقاتی جداگانه در ترازنامه منعکس کنند. واحد های پیش گفته که معاف از این طبقه‌ بندی هستند، باید از ارائه جمع های فرعی باری دارایی ‌ها و بدهی ‌ها که در ذهن استفاده‌کنندگان صورت‌ های مالی طبقه ‌بندی موصوف را تداعی کند، پرهیز کنند .

دارایی‌ های جاری

یک دارایی زمانی باید به‌ عنوان دارایی جاری طبقه ‌بندی شود که دو شرط زیر را دارا باشد :

1. انتظار رود طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری با ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه، هرکدام طولانی تر است، مصرف یا فروخته شود، یا به وجه نقد یا به دارایی دیگری که نقد شدن آن قریب به یقین است تبدیل شود .
   
2. وجه نقد با معادل وجه نقدی باشد که استفاده از آن محدود نشده است .

سایر دارایی‌ ها باید به‌عنوان دارایی ‌های غیر جاری طبقه ‌بندی شود .

بدهی های جاری

و زمانی باید به ‌عنوان بدهی جاری طبقه ‌بندی شود که انتظار رود طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری یا ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه، هر کدام طولانی تر است، تسویه شود. سایر بدهی ها باید به عنوان بدهی های غیر جاری طبقه ‌بندی شود.

آن دسته از بدهی ‌ها و نیز حصه ای از بدهی های بلند مدت از قبیل تسهیلات مالی بانکی و غیر بانکی بدهی های تجاری، بدهی مالیاتی و پیش دریافت از مشتریان که انتظار رود ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه تسویه گردد به عنوان بدهی جاری طبقه ‌بندی می‌شود. با این حال، حصه ای از یک بدهی بلند مدت که انتظار رود ظرفیت سال از تاریخ ترازنامه تسویه شود، مشروط بر اینکه دارایی ‌های موجود در تاریخ ترازنامه که باز پرداخت آن بدهی از محل آن ها صورت می‌گیرد، به‌عنوان دارایی جاری طبقه ‌بندی نشده باشد، گاهی اوقات تحت عنوان بدهی بلند مدت طبقه‌ بندی می‌شود، در مورد اخیر افشای مبلغ و شرایط مربوط ممکن است ضرورت یابد .

تجديد طبقه‌ بندی دارایی‌ ها و بدهی ‌ها

هرگاه پس از تاریخ ترازنامه ولی قبل از تصویب صورت ‌های مالی توسط مدیریت واحد تجاری، رویداد هایی در جهت تبدیل دارایی ‌ها و بدهی های جاری به دارایی‌ ها و بدهی های غیر جاری و به‌عکس رخ دهد، نحوه برخورد حسابداری با، آن طبق استاندارد حسابداری شماره ۵ با عنوان حسابداری رویداد های بعد از تاریخ ترازنامه خواهد بود .

نحوه ارائه در صورت‌های مالی

جمع کل دارایی‌ های جاری و جمع کل بدهی های جاری باید در ترازنامه نشان داده شود . یک دارایی جاری با بدهی جاری نباید از بدهی جاری با دارایی جاری دیگر کسر شود، مگر آنکه شرایط کمتری دارایی ‌ها و بدهی‌ ها مندرج در استاندارد حسابداری شماره ۱ با عنوان نحوه ارائه صورت ‌های مالی برقرار باشد.

دارایی چیست

شاید در ظاهر شناسایی انواع دارایی کار ساده ای باشد، اما در یک شرکت یا مؤسسه بزرگ تشخیص این که کدام بخش از سرمایه تان مربوط به دارایی است و کدام بخش در ردیف دارایی ها نیست، کار تخصصی و پیچیده ای است. این نوشتار برای شناخت انواع دارایی شخصی، تجاری، ثابت، مشهود و غیره است. برای هرکدام از دارایی ها نمونه هایی آورده ایم تا ملاکی برای تشخیص داشته باشید. با ما همراه شوید.

تعریف دارایی:

(Asset دارایی) منابع و اموالی است که دارای ارزش اقتصادی است. دارایی هر چیزی با ارزش یا منبعی با ارزش است که می‌تواند به پول نقد تبدیل شود.

دارایی‌ها اقلام فیزیکی یا غیر فیزیکی هستند که در طول زمان ارزش بیشتری پیدا می‌کنند یا ارزش خود را از دست می‌دهند. به بیان دیگر، دارایی‌ها آن دسته از اقلامی هستند که می‌توانند به پول نقد تبدیل شوند یا در مدت کوتاهی برای شرکت درآمد ایجاد کنند. دارایی نوعی منبع مالی و اقتصادی برای آینده شرکت به حساب می‌آید.

افراد از دارایی نفع می‌برند و دارایی نیز قابلیت ایجاد درآمد در آینده را دارد، دارایی چیزی است که حاوی ارزش اقتصادی ویا منافع آتی است. دارایی اغلب می‌تواند جریان‌های نقدی در آینده ایجاد کند، مانند یک قطعه ماشین‌آلات، یک اوراق بهادار مالی یا یک حق ثبت اختراع و غیره.

ویژگی‌های دارایی

دارایی‌ها دارای ویژگی‌های خاصی است:

• دارایی قابلیت مالکیت دارد.
• دارایی می‌تواند تحت تصرف شخصی، شرکت و موسسه باشد.
• دارایی دارای ارزش قابل معامله است.
• دارایی برای پرداخت هر گونه هزینه یا بدهی واحد تجاری مفید و کاربردی است.
• صاحبان دارایی می‌تواند حقوق صاحبان سهام را ایجاد کنند.
• دارایی‌ها نشان دهنده سود خالص از نظر ارزش هستند.

نمونه های دارایی

هفت نمونه دارایی که باید بشناسید:

1. پول نقد
2. سرمایه‌گذاری‌ها
3. فهرست
4. تجهیزات اداری
5. دستگاه
6. مشاور املاک
7. خودروهای متعلق به شرکت

بدهی چیست:

بدهی‌ها تعهدات قانونی است که شخص یا شرکت مسئول پرداخت آن است. بدهی‌ها می‌تواند شامل اجاره ساختمان، حساب‌های پرداختنی، وام‌های بانکی یا حقوق و دستمزد باشد. به عبارت دیگر، بدهی‌ها تعهداتی هستند که از معاملات قبلی ناشی می‌شوند و از طریق دارایی‌هایی که در اختیار شرکت است، قابلیت پرداخت دارد.

بدهی‌ها در طول زمان از طریق انتقال منافع اقتصادی مانند پول، کالا یا خدمات تسویه می‌شوند.

نمونه‌هایی از بدهی‌هایی که باید بشناسید:

1. بدهی بانکی
2. بدهی وام مسکن
3. پول بدهی به تأمین‌کنندگان (حساب‌های پرداختنی)
4. دستمزد بدهکار
5. مالیات‌های بدهکار

رابطه بین دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام:

ارزش شرکت با مقایسه بدهی‌های جاری، دارایی‌ها و حقوق صاحبان سهام آن‌ها با یکدیگر قابل ارزیابی است. ارتباط دارایی و بدهی و حقوق صاحبان سهام غالباً در ترازنامه شرکت ظاهر می‌شود.

دارایی‌ها به سرمایه شرکت شما ارزش می‌افزایند و حقوق صاحبان سهام شرکت را افزایش می‌دهند، در حالی که بدهی‌ها ارزش و دارایی شرکت را کاهش می‌دهند.

هرچه دارایی‌های شرکت بیشتر از بدهی‌های آن باشد، سلامت مالی کسب و کار قوی‌ترمی شود.

اگر بدهی‌ها بیشتر از دارایی‌ها باشد، شرکت دچار ورشکستگی می‌شود.

دارایی‌های غیر نقدی چیست:

دارایی‌های غیر نقدی در دسته دارایی‌های ثابت طبقه‌بندی می‌شوند. دارایی‌های نقدی شامل املاک، وسایل نقلیه و ماشین‌آلات می‌شود.

جالب است بدانید دارایی‌های ثابت یا غیر نقدی متعلق به شرکت است و به درآمد آن کمک می‌کند، اما در فرآیند تولید مصرف نمی‌شود. دارایی‌های ثابت اقلام مشهودی هستند که معمولاً به هزینه نقدی قابل توجهی نیاز دارند و برای مدت طولانی دوام دارند.

دارایی شخصی چیست:

دارایی‌های شخصی شامل خانه، ماشین، آثار هنری یا کالاهای خانگی است. دارایی‌های شخصی چیزهایی هستند که ارزش فعلی یا آتی آن متعلق به فرد یا خانواده است. نمونه‌های رایج دارایی‌های شخصی عبارت‌اند از:

• وجه نقد و معادل‌های نقدی آن
• گواهی سپرده
• حساب‌های چک و پس‌انداز
• حساب‌های بازار پول
• پول نقد فیزیکی
• اسناد خزانه
• ملک یا زمین و هر بنایی که پیوسته به آن متصل باشد
• وسایل کلکسیونی
• اثاثیه منزل
• جواهرات
• وسایل نقلیه

دارایی های شرکت:

برای شرکت‌ها، دارایی‌ها چیزهایی با ارزش هستند که تولید و رشد را حفظ می‌کنند. برای یک کسب و کار، دارایی‌ها زیر تجاری محسوب می‌شود:

• ماشین‌آلات
• دارایی
• مواد خام و موجودی کالا
• دارایی‌های نامشهود مانند حق اختراع، حق امتیاز و سایر دارایی‌های معنوی

دارایی‌های ثابت:

دارایی‌های ثابت دارایی‌هایی بلندمدت یا دارایی‌های غیرجاری هستند. این دسته از دارایی‌ها ماهیت فیزیکی داشته و در ترازنامه ثبت می‌شوند. دارایی‌های ثابت نامشهود آن دسته از دارایی‌های بلندمدت بدون ماده فیزیکی هستند، به عنوان مثال، مجوزها، نام‌های تجاری، و حق چاپ.

نمونه‌هایی از دارایی‌های ثابت عبارت‌اند از:

• وسایل نقلیه (مانند کامیون‌های شرکت)
• مبلمان اداری
• دستگاه
• ساختمان‌ها
• زمین

دو تفاوت اصلی دارایی‌های ثابت با دارایی تجاری این است که دارایی‌های غیرجاری (مانند دارایی‌های ثابت) را نمی‌توان به راحتی به پول نقد برای تأمین هزینه‌های عملیاتی یا سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت تبدیل کرد. برعکس، انتظار می‌رود دارایی‌های جاری ظرف یک سال مالی یا یک چرخه عملیاتی تصفیه شوند.

دارایی‌های جاری:

دارایی‌های جاری، آن دسته از دارایی‌ها هستند که در طول یک دوره عملیاتی از تاریخ تنظیم ترازنامه، قابلیت تبدیل شدن به وجه نقد یا معامله شدن را دارند. این دارایی‌ها را می‌توان در کمتر از یک سال به وجه نقد تبدیل کرد. دارایی‌های جاری برای شرکت درآمد ایجاد می‌کنند. به عبارت دیگر دارایی‌های جاری، آن دسته از دارایی‌هایی هستند که می‌توانند ظرف یک سال مالی یا یک چرخه عملیاتی به وجه نقد تبدیل می‌شوند. دارایی‌های جاری برای تسهیل هزینه‌های عملیاتی و سرمایه‌گذاری‌های روزانه استفاده می‌شوند. دارایی‌های جاری شامل:

• پول، اسکناس و مسکوکات: این دسته از دارایی‌ها به وسیله آن می‌توانید کالا و خدمات مورد نیاز خود را خریداری کنید.
• سپرده: شبیه‌ترین دارایی نزدیک به پول نقد است، مانند سپرده‌های غیر دیداری یا مدت‌دار
• سپرده‌های کوتاه‌مدت: سپرده‌هایی هستند که با هدف دریافت سود به بانک سپرده می‌شوند.
• موجودی کالا: محصولات تولید شده یا در حال تولید هستند که برای زمان مشخص در شرکت نگهداری می‌شوند.
• اوراق بهادار قابل فروش: هر نوع سندی که مالک بتواند آن را خرید و فروش کنند.
• اثاثیه: اداری دارایی‌های هستند که نقش مستقیم در تولید ندارند اما برای انجام امور دفتری رفاهی وجودشان ضروری است.

دارایی‌های ثابت یا غیر جاری:

دارایی‌های ثابت آن دسته از اقلامی هستند که عمر طولانی دارند، دارایی‌های ثابت به خاطر آنکه دائم در معرض استفاده هستند به مرور زمان مستهلک می‌شوند. برای همین برای آن‌ها هزینه استهلاک در نظر گرفته می‌شود. انواع دارایی‌های ثابت که در ترازنامه ثبت می‌شوند، شامل:.

• زمین: تنها دارایی است که مستهلک نمی‌شود و عمر نامحدود دارد.
• ساختمان: نوعی دارایی است که برای محافظت از ماشین‌آلات، تجهیزات محصولات و انجام خدمات و هرگونه فعالیت که در حوزه شرکت باشد قابل استفاده است.
• ماشین‌آلات: دارایی‌های هستند که به وسیله نیروی انسانی مستقیماً در فرآیند تولید و ساخت محصولات نقش دارند.
• تجهیزات: دارایی‌های هستند که برای تعمیر و راه‌اندازی دارایی‌ها و خدمات مختلف در محیط کار استفاده می‌شود.

دارایی‌ها بر مبنای وجود فیزیکی:

شیوه دیگر تقسیم‌بندی دارایی‌ها بر اساس بر مبنای وجود آن‌هاست. تقسیم‌بندی دارایی‌ها بر مبنای وجود فیزیکی به دودستهٔ دارایی‌های مشهود و دارایی‌های نامشهود تقسیم می‌شود:

1- دارایی‌های مشهود، دارایی‌های هستند که به عنوان اموال یک موسسه هستند، وجود فیزیکی داشته و قابل لمس، مشاهده و دیدن هستند. انواع دارایی‌های مشهود مانند زمین، ساختمان، تجهیزات، پول نقد، اوراق بهادار قابل فروش موجودی و غیره است.

2- دارایی‌های نامشهود آن دسته از دارایی‌ها هستند که وجود فیزیکی ندارند مانند حسن نیت، حق اختراع، کپی رایت، حق مالکیت فکری، علائم تجاری و غیره هستند.

دارایی‌های نامشهود:

در ادامه به پنج مورد از دارایی های نامشهود اشاره می کنیم.

1. حسن نیت: منظور از حسن نیت، ارزش و شهرت کسب و کار است که در حسابداری به تفاوت قیمت خرید شرکت و ارزش کل دارایی‌های خالص آن گفته می‌شود.
2. حق اختراع: حق اختراع امتیازی است که به صورت انحصاری به مخترع و سازنده اثر تعلق دارد. در واقع حق اختراع نوعی دارایی است که متعلق به مخترع مالک اختراع و در مدت معین حق استفاده از اختراع خود را برای فروش یا استفاده در اختیار دارد.
3. کپی رایت: منظور از کپی رایت عنوان کلی برای حقوق مالکیت فردی است.
4. حق مالکیت فکری: حقی که انحصاراً برای حمایت از فعالیت‌های فکری در نظر گرفته می شود. مالکیت فکری در مواردی مانند اختراع آثار هنری علائم تجاری طراحی صنعتی و غیره است.
5. علائم تجاری: علامت دارایی جاری چیست؟ تجاری، مالکیت معنوی طرح و نشانه خاص شرکت است که ارزش معنوی و اقتصادی دارد. علائم تجاری ابزار، کلمات، لوگو یا تصاویری هستند که در بازار برای تشخیص محصولات شرکت‌ها قابل استفاده است.

تقسیم‌ بندی دارایی‌ها بر اساس روش استفاده:

دارایی‌ها بر اساس روش استفاده به دو تقسیم می‌شوند:

1- دارایی‌های عملیاتی، برای تولید درآمد و فعالیت‌های اصلی یک کسب و کار به کار می‌روند، دارایی‌های عملیاتی مانند پول نقد، موجودی، ساختمان، تجهیزات، ثبت اختراع و حسن نیت است.

2- دارایی‌های غیر عملیاتی، برای عملیات و فرایندهای روزانه قابل استفاده نیستند، اما منبع درآمدی برای شرکت محسوب می‌شوند. انواع دارایی‌های غیر عملیاتی مانند سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت، اوراق بهادار قابل فروش، زمین و غیره است.

سؤالات متداول

آیا سپرده بانک دارایی است؟

اموالی که در بانک است دارایی مالی محسوب می شود. دارایی مالی، دارایی نقدی است که ارزش خود را از یک حق قراردادی یا ادعای مالکیت به دست می‌آورد. پول نقد، سهام، اوراق قرضه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و سپرده‌های بانکی همگی نمونه‌هایی از دارایی‌های مالی هستند.

آیا خانه دارایی است؟

خانه، مانند هر شیء دیگری که در اختیار شما قرار می‌گیرد، به عنوان دارایی طبقه‌بندی می شود. دارایی چیزی است که مالکیت آن در اختیار شما هستید. خانه دارایی جاری چیست؟ ارزش دارد. چه ارزش را به عنوان قیمتی که خانه را با آن خریده‌اید و چه قیمتی که فکر می‌کنید می‌توانید خانه را با آن بفروشید، تعیین کنید، این مقدار ارزش خانه شما است.

آیا پول نقد دارایی است یا بدهی؟

بله، وجه نقد یک دارایی جاری است و اولین اقلام در ترازنامه یک شرکت ثبت می شود.

آیا سرمایه یک دارایی است؟

سرمایه همیشه یک دارایی است، سرمایه همان پولی است که برای تجارت به آن نیاز دارید.

وام‌های مشاغل کوچک دارایی یا بدهی است؟

همه وام‌های تجاری، رهن املاک و خطوط اعتباری وام‌های مشاغل کوچک بدهی محسوب می‌شوند. این‌ها مبالغی هستند که شرکت به یک بانک، شخص خصوصی یا نهاد اعتباری بدهکار است.

حقوق و دستمزد دارایی محسوب می شود؟

تعهدات معوقه، حقوق و دستمزد بدهی محسوب می شود.

دارایی‌ها چگونه دارایی جاری چیست؟ طبقه‌بندی می‌شوند؟

دارایی‌ها را می‌توان به 2 دسته دارایی‌های مشهود و دارایی‌های نامشهود طبقه‌بندی می‌شوند.

تفاوت بین کالا و دارایی را بیان کنید؟

کالاها همیشه ماهیت ملموس دارند در حالی که دارایی‌ها می‌توانند ماهیت ملموس و نامشهود داشته باشند.

چند نمونه از بدهی‌ها را بگویید؟

وام‌های کوتاه مدت، اجاره، حقوق قابل پرداخت، اضافه برداشت بانکی

نمونه‌ای از دارایی‌ها چیست؟

پول نقد و معادل، اوراق بهادار قابل بازا، هزینه‌های پیش‌پرداخت، حساب‌های دریافتنی