تفاوت توکن با کوین

توکن چیست و چه فرقی با ارز دیجیتال دارد

تفاوت کوین و توکن

برای توضیح تفاوت کوین و توکن ابتدا باید به تعریف کوین و توکن بپردازیم. کوین ها ارزهایی هستند که بلاکچین یا شبکه اختصاصی خودشان را دارند و توکن ها ارزهایی هستند که بلاکچین اختصاصی ندارند و بر روی یک بلاکچین دیگر ایجاد و راه اندازی شده اند .

ارزهایی که نیاز دارند کنترل کاملی نسبت به شبکه و یا قواعد آن داشته باشند ، برای خودشان بلاکچین اختصاصی راه می اندازند و ارزهایی که این نیاز را ندارند بر بستر یک بلاکچین دیگر راه اندازی می شوند که این موضوع برمی گردد به فلسفه ی آن ارز که برای چه موضوع و با چه هدفی ایجاد و راه اندازی شده است.

این موضوع نمی تواند مزیت یا عیبی برای انتخاب ارزها باشد .

در سایت coinmarketcap.com به راحتی توکن ها و کوین ها قابل مشاهده هستند. تعداد توکن ها خیلی بیشتر از کوین ها است . به این دلیل که ایجاد و راه اندازی یک بلاکچین به سرعت انجام نمی شود .

تفاوت کوین و توکن

هر کدام از کوین ها با توجه به اینکه آن شبکه یا بلاکچین بر چه اساس و مبنایی راه اندازی شد الگوریتم یا پروتکل خاصی را برای تایید تراکنش ها دارد و عملا اینطور نیست که همه ی کوین ها بر مبنای یک قانون تراکنش ها را انجام دهند. تفاوت کوین و توکن

مثلا الگوریتم proof of work یا ماینینگ که ارزهایی مثل بیت کوین ، اتریوم ، بیت کوین کش و … از این الگوریتم اجماع استفاده می کنند ، که البته ایرادات و اشکالات خودش را دارد و به همین دلیل است که ارزهای دیگر مثل تزوس ، بایننس کوین و … بر اساس یک الگوریتم اجماع دیگر شبکه خودشان را ایجاد کردند ( فقط کوین هایی که الگوریتم pow را دارند قابلیت ماینینگ دارند ) .

نکته ای که در رابطه با واریز و برداشت های توکن ها و کوین ها باید به آن توجه داشته باشید این است که اگر توکنی را داخل کیف پول خودتان داشته باشید برای برداشت آن توکن نیاز است که مقداری از آن ارز اصلی شبکه هم داخل کیف پول داشته باشید تا کارمزد آن شبکه از ارز اصلی شبکه پرداخت شود. تفاوت کوین و توکن

لزوما هر توکنی که ایجاد و راه اندازی می شود پروژه کلاهبرداری نیست و ممکن است در طی زمان آن شبکه راه اندازی شود . اما در معامله روی توکن ها باید وسواس بیشتری داشته باشیم. تفاوت کوین و توکن

یکی از پارامترهایی که می توانید از نظر فاندامنتالی متوجه شوید یک رمز ارز پتانسیل و قابلیت نگهداری دارد و در حال رشد است ، حجم قفل شده این ارز از طریق استیکینگ است . هر چه درصد بالاتری از رمز ارز مورد نظر استیک شده باشد این ارز اعتبار بیشتری دارد و ارزش آن ارز بیشتر است. حجم استیکینگ رمز ارزها را می توانید در سایت stakingrewards.com مشاهده کنید. تفاوت کوین و توکن

تفاوت کوین و توکن

مهمترین تفاوت کوین و توکن مربوط به شبکه بلاکچینی این دو نوع ارز دیجیتال می باشد . کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین اختصاصی مربوط به خود دارد ولی توکن خودش بلاک چین مستقل ندارد . نبود بلاکچین اختصاصی برای توکن ها نشان از بی ارزش بودن آن ها ندارد . جالب است بدانید که بیشتر ارزهای دیجیتال در بازار کریپتو کارنسی Token هستند و حجم زیادی از بازار را به خود اختصاص داده اند .

برای تشخیص توکن یا کوین بودن ارز دیجیتال می توانید به سایت کوین مارکت کپ مراجعه نمایید . در این سایت به راحتی می توانید Token یا کوین بودن هر ارز را مشاهده نمایید . پس از ورود به سایت کوین مارکت کپ زیر هر ارز دیجیتال کوین یا توکن بودن آن نوشته شده است .

توکن چیست

در بررسی Token و کوین به این نکته اشاره کردیم که نبود یک بلاکچین اختصاصی مهم ترین مشخصه یک توکن می باشد . حال سوال اصلی اینجاست که :

چرا با وجود کوین ها توکن ها به وجود آمده اند ؟

فرض کنید شما یه عنوان یک شرکت استارت آپی می خواهید کسب و کارتان را راه بیندازید . مسلما آنچه در قدم اول برایتان اهمیت دارد زمان شروع پروژه و هزینه اولیه آن میباشد . در مسیر شروع یک پروژه جدید اگر بتوانید کارتان را در سریع ترین زمان ممکن و هزینه کم استارت بزیند ایده آل خواهد بود .

فلسفه ایجاد توکن ها دقیقا به همین مسئله ای که اشاره شد بر میگردد . بیشتر پروژه‌هایی که میخواهند بر بستر بلاک چین فعالیت نمایند در ابتدا بوجه کافی برای توسعه پروژه خود ندارند . از طرف دیگر با توجه به گسترش سریع فضای ارزهای دیجتیال زمان فاکتور مهمی برای آنها محسوب می شود .

با توجه به این دو مسئله مذکور توسعه دهندگان پروژه های بلاکچینی ترجیح می دهند برای شروع از فرصت هایی که دیگر شبکه ها در اختیار آنها قرار می دهند استفاده نمایند . با این کار هم در زمان را برای خود ذخیره می کنند و هم با جذب سرمایه خصوصی یا عمومی و اضافه‌کردن آن به صرافی‌ها، به سرمایه اولیه خود دست می یابند .

مثال بارز برای این مدل از روش کار واحد های ارزی ترون می باشد . TRX در ابتدا به صورت توکن های اتریومی عرضه شد. پس از مدتی TRX توانست یک شبکه بلاکچین اختصاصی برای خود ایجاد نماید و هم اکنون به عنوان یک کوین رتبه 22 بازار کریپتو را در اختیار دارد .

البته این را هم باید گفت که هیچ الزامی برای ایجاد یک شبکه اختصاصی برای توکن ها وجود ندارد . ایجاد یا عدم ایجاد یک شبکه اختصاصی بستگی به سیاست های تفاوت توکن با کوین توسعه دهندگان پروژه دارد .

دلیل دیگری که توکن ها به وجود آمده اند کاربرد متفاوت آنها می باشد که در ادامه به انواع آن ها و کارکردها یشان اشاره می نماییم .

انواع Token

1- توکن‌های کاربردی Utility tokens

توکن های کاربردی را می توانید به عنوان کوپن یا بلیط در نظر بگیرید . فرض کنیم شما می خواهید به تماشای یک فیلم در سینما بروید . اولین کاری که انجام می دهید تهیه بلیط برای آن فیلم می باشد . در حقیقت شما با خرید آن بلیط به یک خدمت ( تماشای فیلم ) می توانید دسترسی داشته باشید .

با توجه به مثال بالا توکن های کاربردی را می توان بدین صورت معنی کرد :

توکن های کاربردی واحدهای دیجیتالی هستند که ارزشی را در بلاک چین نشان می دهند. به عبارت دیگر، توکن های کاربردی دسترسی خاصی را به محصول یا خدماتی که توسط صادرکننده توکن ارائه می شود، فراهم می نمایند. یک فرد می تواند با خرید توکن به آن دسترسی پیدا کند و آن را برای یک ارزش دسترسی تعریف شده به محصول یا خدمات بازخرید کند.

2- توکن های پرداخت Payment Tokens

همانطور که از نام آن پیداست، توکن‌های پرداخت آنهایی هستند که برای خرید و فروش کالاها و خدمات در بسترهای دیجیتال بدون واسطه استفاده می‌شوند.

3- توکن‌های سهام (Equity tokens)

این نوع از توکن ها را می توان نسخه های دیجیتالی برگه های سهام دانست . توکن‌های سهام حاوی اطلاعات مشابه با گواهی‌های سهام فیزیکی یا کتابی هستند که اطلاعات آن در یک زنجیره بلوکی ثبت می‌شوند.

4- توکن های دارایی Asset Token

توکن‌های دارای پشتوانه دارایی دسته‌ای از ارزهای دیجیتال هستند که ارزش اساسی آنها توسط یک دارایی واقعی پشتیبانی می‌شود که می‌تواند اوراق قرضه، املاک، طلا و … باشد . از توکن های دارایی برای مبادله ارزش برای این نوع از دارایی ها در بستر بلاکچین استفاده می شود .

5- توکن‌های سود ده dividend tokens

اگر پلتفرمی در بستر بلاکچین بخواهد سود پروژه خود را بین افراد تقسیم نماید از توکن های سود ده استفاده می کند . این نوع از توکن ها عملکردی شبیه به پرداخت سود شرکت های سهامی دارد.

بعضی از پلتفرم‌ها، درآمد خود را با توزیع Token بین افراد تقسیم می‌کنند. آنها این کار را با Dividend Tokens یا توکن‌های سودده انجام می‌دهند.

6- توکن های ان اف تی NFT

نام ان اف تی ها از سه کلمه Non-Fungible Token اقتباس شده است . این مفهوم را می توان در زبان فارسی به توکن غیرقابل معاوضه ترجمه نمود . برای آشنایی بیشتر با NFT ها می توانید به مقاله مربوط به ان اف تی چیست منتشر شده در وبلاگ ارس بیت مراجعه نمایید .

7- توکن های حاکمیتی Government tokens

برای درک بهتر Government tokens، یک شرکت را در نظر بگیرید . این شرکت در هرم تشکیلاتی خود متشکل از یک مدیر عامل و اعضای هیات مدیره می باشد . هیات مدیره شرکت تنها افرادی هستند که حق رای و اظهار نظر در مورد پروژه های آتی شرکت را دارند . این حق رای برای اعضای هیات مدیره به سبب ماهیت حقوقی آن ها در شرکت می باشد .

امروزه شرکت های غیر متمرکز با سیستم های مالی غیر متمرکز در بستر بلاکچین در حال شکل گیری هستند . دیگر در آن شرکت ها خبری از مدیریت واحد نیست و همه افراد از هر جای دنیا می توانند یک شرکت غیر متمرکز تشکیل داده و آن را مدیریت نمایند . در این نوع از شرکت های غیر متمرکز هیات مدیره ها همان کسانی هستند که دارای توکن حاکمیتی هستند . در واقع کسانی حق رای و اظهار نظر در مورد پروژه های شرکت را دارند که توکن های حکومتی آن شرکت را در اختیار داشته باشند .

فرق بین کوین و توکن در ارزهای دیجیتال

اصطلاحات زیادی در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد و هرکسی که حتی یک یا چند روز است با این حوزه آشنا شده، اصطلاحاتی همانند سکه یا کوین (Coin)، توکن (Token) و کریپتوکارنسی و… را شنیده است.

ما اغلب اوقات به مفاهیم پیشرفته‌تر مانند نحوه خرید و فروش ارز دیجیتال می‌پردازیم، در حالیکه عده‌ای هستند که تفاوت بین کوین، توکن و ویژگی‌های آنها را نمی‌دانند.

• آیا توکن همان ارز دیجیتال است؟
• توکن چه تفاوتی با کوین (Coin) دارد؟
• آلتکوین چیست؟
• آیا همه این اصطلاحات مترادف هم هستند؟

در ادامه پاسخ این سوالات را می‌خوانید.

از همین ابتدا بهتر است بدانید که کوین و توکن مترداف و مانند هم نیستند و البته نباید کسانی را که coin و token را یکسان می‌داند مقصر دانست زیرا حوزه ارزهای دیجیتال بسیار جدید است و احتمال انتشار آموزش‌های اشتباه و یا سوءبرداشت‌ها وجود دارد.

کوین (Coin) چیست؟

یک کوین مانند لایت‌کوین، از طریق ایجاد تغییراتی در کد اصلی بیت‌کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته می‌شود، زیرا به تناوب بیت‌کوین، می‌توانند استفاده شوند و کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

بنابراین ویژگی‌های آلتکوین‌ها با بیت‌کوین مشابه است:

• قابل تعویض: یعنی یک واحد از آنها معادل واحدهای دیگر است. (مثلا 1 لایت‌کوین با 1 لایت‌کوین دیگر تفاوتی ندارد)

• قابل تقسیم: 1 واحد از آنها را می‌توان به واحدهای کوچکتری تقسیم کرد.

• قابل پذیرش: به عنوان یک روش برای تبدیل ارزها می‌توان از آنها استفاده کرد.

• عرضه محدود: عرضه آنها محدود شده و کل عرضه ثابت باقی می‌ماند. (به استثنای برخی)

• یک شکل: همه نسخه‌های آن ارز دارای ارزشی یکسان هستند.

• پرتابل: قابل نقل و انتقال هستند و می‌توانند به سایر ارزها تبدیل شوند.

• ماندگار: می‌توان آنها را چندین بار استفاده کرد، بدون اینکه از ارزش آنها کاسته شود.

همچنین کریپتوکارنسی‌های دیگری همانند مونرو (Monero) با نماد XMR وجود دارد که براساس کدهای بیت‌کوین ایجاد نشده ولی به آنها نیز کوین (Coin) گفته می‌شود زیرا خود دارای بلاک‌چین اختصاصی هستند و ویژگی‌های بالا در موردشان صدق می‌کند.

این کوین‌ها با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند: کریپتو، کریپتوکوین، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، رمزارز و ارزهای رمزپایه.

برای ساده‌تر کردن فهم موضوع، می‌توان ارزهای رمزنگاری‌شده را به عنوان دسته اصلی دانست، در زیر آن، کوین‌ها به عنوان یک زیردسته جای می‌گیرد و توکن‌ها نیز به عنوان یک زیر دسته دیگر شناخته می‌شود.

با این حال، بلاک‌چین‌هایی همانند اتریوم و ریپل باید در زیر دسته کوین‌ها جای بگیرند زیرا با وجودیکه صرفا برای نقل و انتقال ارزش از آنها استفاده نمی‌شود، دارای ویژگی‌های ذکر شده کوین‌ها هستند و بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند.

اما موضوع توکن متفاوت است و وقتی در ادامه، ویژگی‌های توکن (Token) ها را شرح دادیم، متوجه می‌شوید با کوین‌ها تفاوت دارند.

توکن (Token) چیست؟

توکن نیز نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاک‌چین دیگر ایجاد می‌شود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و … استفاده می‌شوند. توکن‌ها نیز خود دارای انواع مختلفی هستند.

برای مثال، پروژه Golem را در نظر بگیرید. نماد توکن این پروژه GNT است و بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده (یعنی دارای بلاک‌چین اختصاصی نیست). اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.

برای تشخیص توکن یا کوین بودن یک ارز، می‌توانید در سایت coinmarketcap.com مشخصات آن را مشاهده کنید (تصویر زیر).

بنابراین توکن‌ها روی یک بلاک‌چین دیگر، یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند اما با وجود ارزش بازاری که در اختیار دارند، یک کوین یا ارز دیجیتال با بلاک‌چین مستقل نیستند.

به عبارتی دیگر کوین‌هایی همانند اتریوم می‌توانند بطور کاملا مستقل وجود داشته باشند ولی بر فرض مثال اگر روزی بلاک‌چین اتریوم از بین برود، توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، زیرا این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است.

سخن آخر

تفاوت‌های بین کوین و توکن با ایجاد پروژه‌هایی همانند Walton و Vechain در حال پیچیده شدن است. اما خوشبختانه کشورهایی همانند ژاپن و آمریکا در حال وضع قوانینی حول محور انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده هستند و همین عامل باعث می‌شود تمایز بین توکن و کوین برای کاربران آسان‌تر گردد.

جهت کسب اطلاعات و مشاهده مقالات بیشتر به بخش مقالات آموزشی مراجعه نمایید.

توکن چیست و چه فرقی تفاوت توکن با کوین با ارز دیجیتال دارد؟

توکن چیست و چه فرقی با ارز دیجیتال دارد

همراهان عزیز، عبارت “توکن چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد؟” و یا “فرق توکن با ارز دیجیتال در چیست؟” اصلا صحیح نمی باشد، چراکه توکن خود نوعی ارز دیجیتال می باشد. از این رو پرسش صحیح این است که تفاوت توکن با کوین چیست؟

توکن (Token) که در لغت به معنی ” رمز ارز، ژتون، علامت و… ” می باشد. بطور خلاصه می توان گفت که توکن یک نوع ارز دیجیتال است که یک بلاک چین مستقل ندارد که از طریق آن جا به جا شود بنابراین روی شبکه های مثل اتریوم این امر انجام می شود و یکی از تفاوت های اصلی توکن با کوین عدم داشتن بلاکچین مستقل است. با ما همراه باشید در ادامه این مطلب به شرح کامل توکن و بیان تفاوت توکن با کوین می پردازیم.

تفاوت توکن با کوین چیست ؟

اولین فرق توکن با “کوین (coin)” و یا سکه در داشتن بلاک چین مستقل می باشد به عبارت ساده تر، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد. در بازار رمز ارزها، یک “توکن” (Token) ارز دیجیتالی است که فاقد بلاکچین اختصاصی می باشد و روی شبکه های دیگر مانند اتریوم جابه جا می شود.

ارز های دیجیتالی مثل بیت کوین کش، ریپل، اتریوم، بیت کوین، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین های اختصاصی خود را دارند در دسته ی کوین ها تفاوت توکن با کوین قرار می گیرند و توکن هایی مثل تتر، چین لینک، یرن فایننس (Yearn.Finance)، دای (Dai)، آوی (Aave) و بت (BAT) فاقد بلاکچین اختصاصی و مستقل می باشند.

نکته: وب سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap)، اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرده است.

بیشتر توکن های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال، “توکن های کاربردی” می باشند. این توکن ها برای کاربران امکان دریافت خدمات خاصی از یک پروژه را فراهم می کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل استفاده می باشد.

به عنوان مثال، اگر پروژه ای به طور اختصاصی هدف کار خود را به گونه ای آغاز کند که بلیت های بین شهری را تنها با توکن های مخصوصی بتوان خرید، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت های بین شهری می باشد و نمی توان از این توکن ها برای خریید غذا استفاده کرد.

ساخت و طراحی یک بلاک چین هزینه های نجومی را همراه خود دارد، به همین خاطر ساخت توکن ها برای توسعه دهندگان بلاک چین بسیار راحت تر از ایچاد یک بلاک چین مستقل می باشد آن ها می تفاوت توکن با کوین توانند در پروژه های خود بدون صرف هزینه ی زیاد برای ساخت بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف خود برسند.

پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) منتشر می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.

همین طور، بعضی از توکن ها زمانی که به حد کافی توسعه پیدا کردند، ساخت بلاکچین اختصاصی خود را شروع می کنند و به کوین تبدیل می شوند.

توکن ها روی کیف پول های بلاک چینِ میزبان ذخیره می شوند ولی کوین ها هر کدامشان می توانند کیف پول اختصاصی خود را تفاوت توکن با کوین داشته باشند. به طور مثال، تمامی توکن های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول ها و آدرس های اتریوم ذخیره می شوند، اما چون بیت کوین ها یک نوع کوین هستند نمی شود روی آدرس اتریوم ذخیره شان کنید.

توکن چگونه بوجود می آید؟

توکن را می توان روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، ایجاد کرد. در حال حاضر ۸۰٪ توکن‌های بازار روی بلاکچین اختصاصی اتریوم کار می کنند و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

توسعه‌دهندگان قرارداد هوشمند توکن را با استفاده از زبان های برنامه نویسی و استاندارهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را تنظیم نمودند، استفاده می کنند و از ابزارهای موجود برای پیاده سازی آن در بلاک چین پیاده‌سازی می کنند. برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد.

ساخت یک توکن بسیار ساده بوده و در کمتر از یک ساعت با هزینه ی ناچیزی (کارمزدهای شبکه) قابل انجام است. اما نباید این موضوع را فراموش کرد که یک توکن نمی تواند ارزشمندی آن را تضمین نماید.

توکن ها چه معایبی دارند؟

یکی از معایب توکن ها، آسان بودن ساخت توکن های بی ارزش و بدون کاربرد بستری را برای کلاهبرداری فراهم کرده است و گاهی اوقات آن ها سعی می کنند به جای پرداخت پول های واقعی از توکن های بی ارزش استفاده کنند.

برای با ارزش شدن و مورد تایید قرار گرفتن یک توکن، باید در یک پروژه کاربردی وارد شود و صرافی های معتبر از آن استفاده کنند که این امر اصلا ساده نمی باشد.

نکته: به صراحت می توان گفت بیشتر از 90 درصد توکن های موجود در بازار هدف و کاربرد خاصی ندارند و تنها برای پر کردن جیب های توسعه دهندگان عرضه می شوند.

سال 2017 توکن های زیادی با هدف کلاهبرداری، وارد بازار شدند و به “جنون ICO” مشهور شد. تعداد زیادی از کلاهبرداران با وعده های توخالی و با پیش فروش کردن توکن های خود به سرمایه گذاران بی اطلاع، چندین میلیون دلار پول به جیب زدند. همچنین با کشف قیمت واقعی توکن ها در سال 2018 تمامی آن توکن ها فراموش شدند و هیچگاه نتوانستن حتی به قیمت واقعی خودشان برگردنند.

توکن چه مزایایی دارد؟

اصولا بیشتر افرادی که در ابتدا می خواهند پروژه ای مانند کار روی شبکه و بلاک چین را شروع کنند سرمایه و پشتوانه ی مالی کافی ندارند به همین منظور ساخت توکن جایگزین بلاک چین می شود زیرا در هزینه ها و زمان صرفه جویی می شود.

این گونه پروژه ها به دلیل گسترش سریع فضای ارزهای دیجیتال با مشکلاتی روبرو هستند و از آنجایی که این پروژه ها می توانند کار خود را روی یک بلاک چینی مانند اتریوم آغاز کنند و با جذب سرمایه های عمومی یا خصوصی و اضافه کردن به صرافی ها به زمانبندی و سرمایه ی مورد نیاز خود برسند.

حال آن ها می توانند شبکه های اصلی خود را راه اندازی کنند و بعد از آن مرحله توکن هایشان را به بلاک چین اختصاصی خود انتقال دهند. بطور مثال می توان تفاوت توکن با کوین واحدهای ارزی ترون (TRX) را که در ابتدای کار بصورت توکن اتریومی عرضه می شدند و بعد از توسعه بلاک چین اختصاصی ترون، به شبکه اصلی منتقل شدند.

در بیشتر مواقع نیز نیازی به ساخت بلاک چین جداگانه برای پروژه نیست و آن پروژه می تواند از امنیت بالای بلاک چین میزبان بیشترین استفاده را ببرد. بطور مثال پروژه ای مثل چین لینک که در حال حاضر به خوبی کار می کند و با گروه های قدرتمندی قرارداد همکاری امضا کرده است، اما در مقابل توکن بومی او یعنی لینک (Link) است که روی شبکه اختصاصب اتریوم کار می کند و امنیت بالای شبکه ی اتریوم و وجود تعداد زیاد ماینرهای اتریوم باعث شده اطمینان خاطر این پروژه بیشتر شود.

نحوه ذخیره سازی توکن ها در کیف پول

توکن ها دارای قابلیت ذخیره سازی و انتقال روی تمامی کیف پول ها و آدرس های بلاک چینن میزبان می باشند. بطور مثال، شما می توانید یک توکن اتریومی مانند تتر یا چین لینک را روی کیف پول و آدرس های اتریومی ذخیره کنید. با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم خود شما می توانید تمام توکن های خود را بر روی آن ذخیره نمایید این موضوع درباره تتر و حتی چین لینک هم صدق می کند.

تفاوت کوین و توکن

با ظهور و رشد ارزهای دیجیتال، اصطلاحات تازه ای هم رواج پیدا کرده که منجر شده افراد از آن ها سوء برداشت های اشتباهی کنند. از جمله ی این اصطلاحات تازه منتشر شده، توکن و کوین هستند که افراد زیادی هنوز تفاوت آن ها را نمی دانند.

درواقع اشخاص زیادی این کلمه ها را به جای یکدیگر به کار می ‌برند؛ در حالی که آن ها با هم تفاوت دارند و مترادف یکدیگر نیستند؛ در واقع این دو کلمه مفهوم کاملاً متفاوتی با هم دارند.

لذا در این مقاله قرار است در مورد آن ها و تفاوت هایشان توضیحات تکمیلی بیان شود. پس با آن همراه باشید.

فهرست محتوای مقاله

امنیتی

پرداختی

کاربری

کریپتوکارنسی چیست؟

قبل از این که در مورد توکن و کوین صحبت شود لازم است که توضیحی در مورد کریپتوکارنسی داده شود.

کارنسی وسیله ی مبادله، ذخیره کننده ی ارزش یا واحد شمارش است. بیت کوین همه ی این مزیت ها را دارا است به خاطر همین گذاشتن نام کریپتوکارنسی برای بیت کوین منطقی است.

ولی پس از شکوفایی بیت کوین، توکن های دیگری هم که به شکل انبوه تولید شدند را کریپتوکارنسی نامیدند؛ با وجودی که خیلی از آن ها مزیت‌ های لازم را نداشتند.

کوین چیست؟

آن نوعی پول دیجیتال است که با کمک برنامه های رمزنگاری به وجود آمده است و ارزش را در طی زمان، سیو می کند.

در حقیقت می توان گفت کوین، همان پول دیجیتالی است که بیت کوین معروف ترین نمونه ی آن به شمار می‌آید. بیت‌ کوین، متکی بر صنعت بلاک چین است.

بلاک چینی که همه ی تراکنش ها در آن قابل مشاهده هستند. در بلاک چین، تفاوت توکن با کوین داده ها به شکل جمعی سیو و بین شرکت کننده های این شبکه به اشتراک گذاشته می شوند.

فناوری بلاک چین دارای شفافیت است و این موضوع سبب می شود کلاهبرداری ها کم تر گردند. بعضی از کوین ها مبتنی بر بستر اصلی بیت ‌کوین می باشند نظیر لایت کوین، مونرو و … .

کوین ها با پول ویژگی‌ های مشترکی دارند.

درست است که کوین ها با پول ویژگی‌ های مشترکی دارند ولی آن ها برای انجام دادن عملی بالاتر از عملکرد پول در نظر گرفته می‌ شوند.

این عملکردها عبارتند از: قابلیت تعویض و تقسیم، قابلیت پذیرش و انتقال، ماندگاری و عرضه ی محدود.

اما ویژگی های اصلی کوین ها این است که آن ها متصل به سیستم بلاک چین باز عمومی هستند؛ یعنی به هر شخصی این قابلیت داده می ‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت نماید.

هم چنین آن ها قابلیت ارسال و دریافتن را دارا می باشند؛ به این معنا که می توان آن ها را مثلا برای خرید کالایی یا استفاده از خدماتی ارسال کرد و در مقابلش آن کالا یا خدمات را دریافت کرد.

کاربرد کوین ها

همان گونه که گفته شد آن ها به طور معمول به شکل پول واقعی مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه کوین همین رمزنگار بیت کوین، مونرو و لایت کوین هستند.

کوین‌ ها اغلب هدفی بالاتر از کاربرد یک پول دیجیتالی را دارا نیستند. معمولا جاهایی که از آن ها استفاده می ‌شود برای موارد زیر است:

• جهت انتقال دادن پول؛ یعنی با کمک کوینها این امکان برای شما فراهم می شود تا ارزشی را دریافت نمایید و ارسال کنید.
• به شکل سیو کننده ی ارزش در جاهای مختلف استفاده می شوند به این معنا که می توانید آن ها را سیو و سپس با کالا یا ارز دیگری مبادله نمایید.
• برای استفاده از خدمات هم می توانید از آن ها استفاده کنید؛ چون آن ها نوعی واحد به شمار می ‌آیند.

مثلا می توانید بیت کوین را برای استفاده از خدمات سایر سایت هایی که از آن پشتیبانی می کنند یا جهت خریدن کالا به کار ببرید.

• حتی می‌ توانید این ارز را نگه دارید و پس از آن که ارزشش بالا رفت آن را با چیز دیگری که نرخش برابر با آن است، مبادله کنید.
• بیت کوین به جز استفاده های پولی، کاربرد دیگری ندارد. ولی کوینهای دیگر دیجیتالی نظیر Dash هستند که ویژگی ‌های زیادتری دارند.

Dash کوینی است که کاربرها با استفاده از آن می توانند رأی هم بدهند.

توکن چیست و تفاوت آن با کوین در چیست؟

آن نوعی دارایی دیجیتالی است که با استفاده از آن می توانید در پروژه‌ های به خصوص کاری، پرداخت و عملکردهای شبیه با کوین ها را انجام بدهید.

ولی تفاوت کوین و توکن در این مورد است که کوین، اجازه ی مشارکت در شبکه را به دارندگانش می دهد ولی توکن ها به طور معمول روی پلتفرم بلاک چینی دیگر تشکیل می شوند.

توکن ها امکان دارد نشانده ی سهم شرکتی باشند و جهت استفاده در اپلیکیشن یا پروژه ای به خصوص به کار برده شوند.

به عنوان نمونه بلیط شرکت در یک ورزشگاه یک توکن به شمار می ‌آید؛ چون در زمان و مکان به‌ خصوصی از آن استفاده می شود.

پس این امکان برای شما وجود ندارد که به یک کافی شاپ بروید و مثلا صورت حساب آن را با بلیط ورزشگاه پرداخت نمایید.

در واقع این بلیط فقط برای ورود به سالن ورزشگاه به خصوص و در زمان معینی قابلیت استفاده شدن را دارد.

توکن های دیجیتالی شبیه یکدیگر هستند یعنی همه ی آن ها تنها در پروژه های بخش به خصوصی جهت سودآوری مورد استفاده قرار می ‌گیرند.

به وجود آوردن یک توکن هم راحت ‌تر از وجود آوردن یک کوین است؛ زیرا برای ایجاد کردن توکنی، احتیاجی به وجود آوردن کد تازه و یا عوض کردن کد موجود نیست.

در واقع شما باید برای ساخت توکن با کمک الگویی استاندارد از برنامه هایی چون اتریوم استفاده کنید.

اتریوم دارای بلاک چین می باشد لذا هر شخصی می تواند با گذراندن چند مرحله، توکن مورد نظرش را به وجود آورد.

در حقیقت اتریوم اولین پلتفرمی به شمار می ‌آید که حرکت به وجود آوردن توکن را آسان ‌تر کرد.

انواع توکن

توکن ها شکل های مختلفی دارند که در یکی از دسته بندی های زیر جای می‌ گیرند. این دسته بندی عبارت است از:

امنیتی

این مجموعه نشان ‌دهنده ی یک دارایی نظیر مشارکت کردن در منبع های فیزیکی، جریان‌ های درآمدی، کمپانی ها و یا حق دریافت سود سهم ها است.

عملکرد این توکن های امنیتی هم به اوراق قرضه، مشتقات یا سهام شباهت دارد.

پرداختی

به طور معمول این دسته از توکن ها کارکرد یا ارتباطی با تحقیق های توسعه ای دیگری ندارند. در حقیقت این توکن‌ ها را کریپتوکارنسی گویند که هدف آن ها سیو ارزشی است.

نظیر پول نقد و طلا که به وسیله ی آن کاربر می تواند خرید و فروش یا تراکنش های مختلف مالی را انجام دهد.

قصد این ارزها این است که عملکردی همانند دلار و یورو را دارا باشند با این فرق که مورد حمایت دولت یا نهاد دیگری قرار نگیرند.

کاربری

این دسته، دسترسی به خدمات و کالاهای پروژه ای به خصوص را فراهم می نمایند.

علاوه بر آن، این دسته را می ‌توان برای اعمال تخفیف ها یا دسترسی منحصر به فرد به کالا یا خدمات پروژه ‌ای به کار برد.

جمع بندی تفاوت کوین و توکن

تفاوت این دو اصطلاح در این است که کوین ها ارزهایی هستند که قابلیت استفاده جهت خرید و فروش را دارند و تنها، روشی برای پرداخت به حساب می ‌آیند.

ولی توکن ها می توانند نشان دهنده ی سهام شرکتی نیز باشند. هم چنین امکان دسترسی به خدمات یا کالاهای خاص و کارکرد های بسیار دیگری را دارند.

کوین ها کاملاً مستقل عمل می ‌کنند؛ یعنی زیر نظر دولت خاصی نیستند ولی توکن ها فقط برای پروژه ای به خصوص به کار گرفته می ‌شوند.

اما در صورتی که در زمینه ی بازارهای مالی نیاز به آموزش دارید، می توانید به سایت آکادمی طهرانی مراجعه نمایید.