اهمیت معین کردن حد ضرر

پروگرام امحای پولیو

تعریف: پولیو یا فلج اطفال یک مرض ویروسی حاد و فوق العاده ساری بوده که عامل سببی آن ویروس Polio از خاندان Enter Virus میباشد که اکثراً اطفال کمتر از سن پنج سال را مصاب میسازد.

اپيدميولوژي پوليو

ويروس پوليو:

سه نوع سيروتيپ ويروس پوليو بنام هاي پي1, پي2 و پي 3؛ با اين حقيقت که معروض شدن به يک سيروتيپ سبب حفاظت از مصاب شدن به سيروتيپ هاي ديگر شده نمي تواند، تعريف شده است.

عمده ترين سبب پوليو در جهان ويروس تيپ 1پوليو مي باشد. تجربه کشور ها نشان داده است که اولين سيروتيپ قابل امحا نوع 2 است. در حقيقت سيروتيپ 2 محو شده است زيرا تيپ پي 2 از اهمیت معین کردن حد ضرر اوکتوبر سال 1999 به اين طرف تشخيص نشده است.

به صورت عموم يک فيصد مصابیت با سيروتيپ پي1 منتج به واقعه کلينيکي پوليو مي شود، که اين رقم ده مرتبه در سيروتيپ پي 3 کمتر بوده و حتي در سيروتيپ پي 2 کمتر از ان مي باشد. اين به اين معني است که انتشار ويروس، مخصوصاً پي 3 حتي قبل از واقعه فلج به صورت گسترده صورت ميگيرد و اگر سيستم سرويلانس حساس نباشد، ميتواند ماه ها بدون تشخيص گردش نمايد. دلايل براي تفاوت ها بين سيروتيپ ها و اين که چرا بعضي افراد مصاب به پوليو مي شوند در حالي که اکثريت واقعات بدون عرض است تا هنوز معلوم نيست. اعراض پوليو در هر سه سيروتيپ آن مشابه مي باشد.

طيف مرض يا ( Spectrum )

در 90-95 فيصد واقعات پوليو بدون اعراض و علايم مي باشد. در 4-8 فيصد واقعات مصابيت کوچک ( Minor illness ) با تب خفيف، التهاب گلو، استفراغ، درد بطن، بي اشتهايي و خستگي مشخص ميگردد. شفايابي فوري و مکمل بوده و فلج رخ نمي دهد. اين شکل ويروس پوليو از انتانات ويروسي خفيف ديگر تشخيص نمي شود.

بعد از معروض شدن به مرض، تکثر ويروس پوليو در کلو و امعأ اهمیت معین کردن حد ضرر رخ ميدهد که متعاقباً ویروس به خون داخل شده که منجر به عفونت حجرات سيستم اعصاب مرکزي مي شود. براي داخل شدن ويروس به حجره به يک آخذه مشخص ضرورت است. نزد مريض ممکن مننجيت اسپتيک ( Aseptic meningitis ) تأسس نمايد که بدون تداوي از بين ميرود.

در کمتر از اهمیت معین کردن حد ضرر 1 فيصد عفونت با پوليو، ويروس حجرات عصبی حرکي را مورد حمله قرار داده و در آن جا تکثر اهمیت معین کردن حد ضرر مينمايد که در نتيجه حجره تخريب و سببب شکل کلينيکي پوليو مي شود. علايم واقعي کلينيکي مربوط به اينست که کدام ساحه سيستم اعصاب مرکزي ماووف گرديده است. فلج نخاعي در اثر عفونت نيورون هاي حرکي سفلي بوجود آمده و به شکل وصفي سبب فلج يک پا ميگردد. انسفليت (التهاب مغز) از اثر عفونت مغز بوجود مي آيد اهمیت معین کردن حد ضرر که در حدود 1 فيصد تمام واقعات را تشکيل داده و اکثرآ به مرگ مي انجامد. پيشرفت فلج سريع بوده (2-4 روز) که با تب و درد عضلي همراه بوده و ندرتآً بعد از تب ادامه مي يابد.

10 -5 فيصد حالاتي که منتج به فلج ميگردد کشنده مي باشد. 10 فيصد کاملآً شفا ميگردد و متباقي قسماً شفا يافته و بقاياي فلج تأسس مي نمايد.

بعد از حمله حاد در بيشتر مريضان قسماً وظايف عضلات احيا ميگردد و تا شش ماه ديگر چانس شفايابي موجود مي باشد. عفونت با ويروس پوليو سبب معافيت دایمی در مقابل همان تيپ ويروس ميگردد.

سرايت:

سرايت ويروس پوليو ازشخص به شخص از طريق تماس غايطي فمي صورت ميگيرد. ويروس به صورت متقطع براي يک ماه و يا بيشتر بعد از عفونت از طريق مواد غايطه اطراح ميگردد. بعد از عفونت اهمیت معین کردن حد ضرر ابتدايي ويروس پوليو، به صورت نوبتي از طريق مواد غايطه براي چندين هفته اطراح مي گردد. زياد ترين تعداد ويروس قبل از شروع فلج تا دو هفته بعد از شروع فلج اطراح مي گردد. شخصي که مقاومت کمتر دارد شايد براي مدت زمان بيشتر ويروس را اطراح نمايند ( اهمیت معین کردن حد ضرر ممکن سال ها) و خطر تأسس فلج نيز نزد شان بيشتر مي باشد. در جايي که حفظ الصحه خراب تر مي باشد، اطفال جوان بيشتر در معرض عفونت قرار داشته و اطفالي که از بيت الخلا استفاده نمي کنند منبع انتقال ويروس پوليو شمرده مي شوند. علاوتأ پوليو در صورتي که مواد خوراکه و آب با مواد غايطه آلوده شده باشد مخصوصأ از طفل به طفل سرايت مي کند. شواهدي وجود دارد که مگس ها ويروس پوليو را به شکل منفعل از مواد غايطه به منبع غذايي انتقال ميدهد. به خاطر سرايت خاموش و سريع مرض، واقعه فلج نشان دهنده انتشار وسيع ويروس پوليو در جامعه مي باشد.

پوليو با تطبیق واکسین و تطبيق ايمينوگلوبولين ها که شامل انتي بادي هاي مشخص براي ويروس پوليو ميباشد، قابل وقايه است. هدف این طريقه جلوگیری از رسيدن ويروس پوليو به سيستم عصبي و توليد صدمات غير قابل برگشت ميباشد. هر چند حتي اطفالي که از مرض فلج با تطبيق واکسين محافظت ميشوند، ممکن است تکثر مؤقتي ويروس در امعاي شان اتفاق بيفتد و از اين طريق سبب انتشار آن به اطفال ديگر گردد. واکسين فمي پوليو (OPV) مهمترين وسيله موثر بلند بردن معافيت امعاء (روده ها) و توقف انتشار ويروس وحشي پوليو ميباشد.

معافيت:

معافيت در مقابل ويروس پوليو با تطبیق واکسین و يا انتان طبيعي اهمیت معین کردن حد ضرر انکشاف مي نمايد. معافيت به يک تيپ ويروس شخص را در مقابل عفونت با اشکال ديگر ويروس پوليو محافظت نمي کند. معافيت به تعقيب انتان طبعي (Natural infection) يا تطبيق واکسين زنده فمي پوليو (OPV) طولاني مدت ( Life long ) است.

دوام انتي بادي هاي محافظتي بعد از تطبيق (IPV) معلوم نيست و منتج به عين سطح معافيت امعاء مانند OPV نمي شود. از اينرو IPV مانند OPV از انتقال و انتشار ويروس وحشي از اشخاص معاف شده موثر نيست. اطفال که مادران شان سطح بالاي انتي بادي در مقابل پوليو دارند براي چند هفته اول حيات در مقابل پوليو مصؤن اند.

منبع (Reservoir)

ويروس پوليو تنها انسان را مصاب ساخته و کدام منبع حيواني آن موجود نيست. ويروس براي مدت طولاني در محيط خارج از وجود انسان زنده نمي ماند. ناقل طولاني مدت موجود نيست.