تفاوت‌های نئو و اتریوم

نئو گزینه های زیادی برای انتخاب کیف پول ندارد. اما برخی از کیف پول های نئو را در لیست زیر می توانید ببینید.

مقایسه انواع ابزار کوین‌ها با بیت کوین

بیت کوین‌ها از ارز‌ها‌ی دیجیتالی هستند که انواع ابزار‌ها‌ی دیگری نیز دارند که با توجه به نوسانات و تورم‌ها‌یی که در قیمت بیت کوین‌ها ایجاد شده است میزان تقاضا برای به کار بردن ارز‌ها‌ی الکترونیکی در بخش خرده فروشی بیت کوین افزایش یافته است، متاسفانه فروشگاه‌ها‌یی که از این نوع ارز‌ها‌ی دیجیتالی حمایت می‌کنند بسیار کم هستند. اما باید بدانید که در حال حاضر روز به روز بر تعداد این فروشگاه‌ها افزوده می‌شود.
بیت کوین‌ها نسبت به سایر ابزار کوین‌ها بسیار معروف‌تر و شناخته شده‌تر هستند از آنجایی که می‌توان گفت که اغلب افراد ارز‌ها‌ی دیجیتالی را با بیت کوین می‌شناسند و تنها تعداد معدودی از افراد هستند که ابزار‌ها‌یی مانند: دش، لایت کوین و بیت کوین کش را می‌شناسند که در واقع می‌توان گفت که این دست از بیت کوین‌ها سریع‌تر و همچنین ارزان‌تر از بیت کوین‌ها فعالیت می‌کنند.
همچنین با توجه به این که سایز بیت کوین‌ها خیلی مدنظر نیست. اما تجربه خوبی به کاربر می‌دهد که آن را عملیاتی کند.

بهترین ابزار کوین‌ها

بهترین ابزار کوین‌ها عبارتند از:

• اتریوم
• دش
• ریپل
• بیت کوین کش
• لایت کوین
• مونرو
• کاردانو
• نئو
• زی کش
• استلارلومن

در ادامه هر یک از موارد فوق را توضیح خواهیم داد.

1. اتریوم

اتریوم یکی از انواع ابزار کوین‌ها است که برای نخستین بار در سال 2013 به منظور قرارداد‌ها‌ی هوشمند که به زبان برنامه نویسی کاملاً تغییر شکل پیدا کرد و به بازار معرفی شد.
پلتفرم اتریوم از اتر به مفهوم رمز ارز مورد استفاده قرار می‌گرفت که برای اداره برنامه مانند توکن به کار می‌رفت.

دش یا تاریکوین یکی از نسخ محرمانه از بیت کوین است که تراکنش‌ها‌یی که انجام شده به وسیله این پلتفرم را تا حدی می‌تواند غیر قابل تشخیص دانست. دش در سال 2014 به عنوان یک رمزنگاری به بازار ارز معرفی شد و مورد استقبال قرار گرفت. البته می‌توان گفت که دش را می‌توان از طریق cpu یا gpu استخراج کرد. همچنین قیمت واقعی هر توکن این ارز الکترونیکی 181.42 دلار در سال 2018 بوده است.
خرید و فروش انواع ابزار کوین‌ها باید در محیط امن صرافی ارز دیجیتال انجام گیرد.

3. ریپل

ریپل از انواع ابزار کوین‌ها است که در سال 2012 به بازار ارز‌ها‌ی دیجیتالی معرفی شد یکی از تفاوت‌ها‌ی بیت کوین این بود که با هدف قرار گرفتن در بازار ارز برای تراکنش‌ها‌ی شخص ثالث طراحی شده بود که این قابلیت را بیت کوین نداشت.
هدف اصلی ریپل این بود که یک پلتفرم تراکنشی غیر متمرکز ایجاد نماید که مشکلاتی از قبیل سرعت و امنیت را در تراکنش‌ها‌ی تفاوت‌های نئو و اتریوم معمولی و عادی بانک تا حدودی رفع نماید لیکن جایگزین ارز‌ها‌ی سخت، xrp ارز قبول شده‌ی اکسچنج است.

در صورتی که شما نیز در حال جستجوی شبکه پرداخت آنلاین با اطمینان و در عین حال پر سرعت و کم هزینه هستید ریپل بهترین گزینه است. البته می‌توان گفت یکی از منحصر به فردترین ارزهای دیجیتالی است که نه تنها نسبت به بیت کوین است بلکه با دیگر ارزهای دیجیتالی نیز قابل مقایسه نیست زیرا برای داشتن آن نیازی به انجام عملکرد هزینه بر استخراج نخواهد بود.

4. بیت کوین کش

یکی از شاخه‌ها‌ی سخت از بیت کوین کلاسیک که امروزه پیشرفت‌ها‌ی زیادی در این عرصه داشته است بیت کوین کش است چرا که سرمایه گذاران بیت کوین درباره هزینه‌ها و تراکنش‌ها هنگامی که فرایند تایید طولانی مدت می‌شود موجب نگرانی شرکت کوین‌ها می‌گردد.

تفاوتی که بین بیت کوین و بیت کوین کش وجود دارد این است که بیت کوین به در حال حاضر قادر به مدیریت تراکنش‌ها‌ی زیاد نخواهد بود، در حالی که بیت کوین کش به خوبی می‌تواند در سریع‌ترین زمان ممکن تراکشن‌ها‌ی مدیریت نماید و نزدیک‌ترین رقیب بیت کوین که همان دش است را با 168 تراکنش در ثانیه شکست دهد از جهتی نیز بیت کوین کش، کمترین نرخ تراکنش را در اختیار دارد.
با این حال راهنمایی و اطلاعات مشاور تلفنی بیت کوین در این راستا به شما کمک می‌کند.

5. لایت کوین

لایت کوین نیز یک نمونه از ابزار‌ها‌ی کوین‌ها است که از سال 2011 توسط شخصی به نام چارلی لی شناسایی شد. لایت کوین‌ها مانند بیت کوین برای خرید و تراکنش‌ها‌ی روزمره مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

6. مونرو

اگر به دنبال یکی از امن‌ترین ابزار‌ها‌ی کوین هستید، می‌توانید مونرو را امتحان کنید یک نمونه یکی از امن‌ترین ارز‌ها است به این دلیل که کاملاً خصوصی است و غیرقابل تشخیص می‌باشد. این ارز در سال 2014 کار خود را شروع کرد و به عنوان ارز متن باز است و توانست خیلی سریع جای خود را در کشور و در زمینه‌ی ارز‌ها‌ی رمزنگاری فعالیت کنند و توانسته نظر دیگران را به خود جلب نماید.

7. کاردانو

کاردانو نیز یکی از بهترین ابزار‌ها‌ی کوین است که این نوع آلت نیز از سال 2015 به بازار ارز معرفی شد و گسترش یافت تا یک پلتفرم رمز ارز به وجود آمد که در مقایسه با دیگر ارز‌ها‌ی دیجیتالی و رمز ارز‌ها دارای خصوصیت‌ها‌یی مانند سرعت بیشتر، گمنامی، مجوز برای یک سایدچین و همچنین صاحب پول می‌باشد. با این تفاسیر می‌توان گفت که بخش بزرگی از موفقیت و پیشرفت بازار رمز ارز در این عرصه مطابق با نتایج وجود مجوز استفاده از نام مستعار و ساید چین در پی داشته است.

8. نئو

یکی از نسخه‌ها‌ی بهبود یافته از اتریوم از سال 2015 به بازار ارائه گردید تا با به کار بردن قرارداد‌ها‌ی هوشمند در آن در مقایسه با اتریوم برای سازمانی بزرگ‌تر مورد استفاده قرار بگیرد، چرا که نئو نسبت به اتریوم زبان‌ها‌ی برنامه نویسی بیشتری را در خود جای می‌دهد.

9. زی کش

یکی از ارز‌ها‌ی دیجیتالی که به صورت غیر متمرکز و رمزنگاری شده است و از سال 2016 کار خود را شروع کرد. تفاوتی که میان زی کش با بیت کوین وجود دارد این است که این نوع از ارز‌ها‌ی دیجیتالی مشابه به http عمل می‌کند، زی کش مشابه https خواهد بود.
به مفهوم دیگر زی کش مدعی است که میزان سطح امنیت بسیاری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. بر همین اساس است که می‌توان گفت که یکی از بهترین نمونه ارز‌ها‌ی دیجیتالی به حساب می‌آید بدون آن که مشخصاتی از فرستنده، گیرنده و سایر افراد دیگر بر جای بماند. در سال 2018 قیمت هر توکن زی کش معادل 128.08 دلار بوده است.

10. استلارلومن

استلار لومن یک پلتفرمی است که در حال پیشرفت و توسعه است و در سال 2014 با هدف تبدیل شدن به یک واسطه متن باز برای مبادله قرارداد‌ها‌ی کسب و کاری پول ساز به وجود آمده است مسئله‌ای که وجود دارد این است استلار لومن ترکیبی از اتریوم و ریپل است.

مهم‌ ترین تفاوت های میان کوین و توکن

اکثر افرادی که در بازار ارزهای دیجیتال در حال فعالیت هستند، کوین و توکن را به عنوان مترادف استفاده می‌کنند. در صورتی که برخلاف تصور عموم مردم این دو به دو مفهوم مختلف اشاره دارند و تفاوت‌های زیاد و قابل مشاهده‌ای با یکدیگر دارند. با توجهه به اینکه این دو اصطلاح بسیار رایج است، سوال‌های زیادی در خصوص تفاوت این دو بیان می‌شود. برای همین ما در این مقاله از بیت سرور به معرفی تفاوت کوین و توکن می‌پردازیم.

کوین چیست؟

به هر رمزارزی که یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین گفته می‌شود. برای مثال می‌شود به بیت کوین و اتریوم اشاره کرد که رمزارزهایی هستند که بلاکچین اختصاصی خود را دارند. هر کوین از صفر طراحی و برنامه ریزی می‌شود و بلاکچین آن هدف خاصی را دنبال می‌کند. برای مثال بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم معتمد را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

اما توجه داشته باشید که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند که این ویژگی‌ها عبارتند از:

• قابل‌تعویض‌
• قابل‌تقسیم‌
• قابل‌پذیرش‌
• قابل‌انتقال‌
• ماندگار
• و عرضه محدودی

همچنین کوین‌ها دارای مشخصه‌های متفاوت و مخصوص به خود هستند. این مشخصه‌ها نیز عبارتند از:

• به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند. یعنی به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.
• قابلیت ارسال، دریافت و استخراج را دارند.

استفاده از کوین ها

از کوین‌ها در موارد مختلفی استفاده می‌شود. اما معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. همانطور که گفتته شد کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. چند مورد از موارد استفاده آنها در زیر اشاره شده است.

• برای انتقال پول
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش
• یک نوع “واحد” محسوب می‌شود

توکن چیست؟

توکن، یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قراردارد هوشمند مانند اتریوم است. این پلتفرم‌ها به کاربر اجازه می‌دهد تا تفاوت‌های نئو و اتریوم از بلاکچین به نحو مورد نیاز خود استفاده کنند. ایجاد توکن‌هایی که از مشتقات بلاکچین اصلی هستند و مدیریت آن‌ها یکی از استفاده ها از این پلتفرم‌های قرارداد هوشمند است.

برای مثال، رمزارز تتر TRC20 یک توکن بر بستر بلاکچین ترون است. TRC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین ترون است. توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده می‌کنند می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. یعنی یک توکن تتر TRC20 را میتوان با یک توکن دیگر مانند بیت تورنت در یک تراکنش معامله کرد. پروژه‌های توکن، بخش مهمی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار گرفته‌اند. این پروژه‌ها علاوه بر مزایای اصلی خود، برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی نیز درآمدزایی می‌کنند. برای مثلا برای انتقال تتر بر بستر TRC20 باید کارمزد شبکه را به صورت ترون پرداخت کرد.

انواع توکن

توکن‌ها دارای انواع مختلفی هستند که در یک طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند. این طبقه بندی شامل موارد زیر می‌شود:

این نوع از تفاوت‌های نئو و اتریوم توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق ‌قرضه یا مشتقات هستند.

این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.

• توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)

معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است. (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند. با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.

مزیت ایجاد توکن‌ها؟

ایجاد یک شبکه بلاک چین، بسیار زمانبر و نیاز به تفاوت‌های نئو و اتریوم تفاوت‌های نئو و اتریوم صرف انرژی زیادی خواهد داشت. توسعه‌دهندگان، به‌جای صرف زمان خود برای ایجاد یک شبکه بلاک چین، می‌توانند این زمان و هزینه را ذخیره کنند. آنها می‌توانند تنها زمان خود را به ایجاد یک توکن بر روی شبکه بلاک چین موجود (مثل اتریوم و نئو) گذاشته و از منافع آن بهره ببرند.

تفاوت میان کیف پول‌های کوین و توکن

یک تفاوت مهم و اساسی که بین توکن و کوین وجود دارد، کیف پول و نحوۀ ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. در واقع هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد. این کیف پول یا آدرس در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. به عبارتی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

اما توجه کنید که این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید. گاهی ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود. اما همواره تراکنش تایید شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت.

در این مقاله تفاوت کوین و توکن گفته شد. شما می‌توانید برای دریافت آی پی ثابت و سرور مجازی ترید از وب‌سایت بیت سرور کمک بگیرید و یا با مشاورین ما با شماره ۰۷۱۹۱۳۰۱۰۴۲ یا ۰۷۱۹۱۳۰۱۴۴۲ تماس حاصل فرمائید.

نئو (NEO) چیست؟

نئو (به انگلیسی: NEO) به باور برخی پاسخ چین به اتریوم بوده است. این پروژه که در سال 2016 راه اندازی شد، توسط دا هونگ فی و اریک ژانگ توسعه و تعریف گردید.

این شبکه ابتدا با نام انت شیر (Antshare) به عموم معرفی شده است. این شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارد. از خیلی جهات شبیه به اتریوم است.

مهمترین شباهت این دو شبکه، قرارداد های هوشمند (Smart Contract) است. به اختصار قراردادهای هوشمند برنامه هایی هستند که وظایفی عموما در خصوص نقل و انتقال ارزها بین حساب‌های مختلف را بر عهده دارند و تمام این وظایف را روی شبکه بلاک چین انجام می‌دهند.

همان طور که می‌دانید، قراردادهای هوشمند تحول عظیمی در دنیای رمزارزها ایجاد کرده و این پدیده را به صنعتی منعطف و بسیار جذاب و با رشد سریع تبدیل کرده است.

به همین دلیل بعد از موفقیت شبکه اتریوم نمونه‌های دیگری از این شبکه با ایده های نو پا به عرصه ظهور گذاشتند. نئو تقریبا اولین بلاک چین عمومی چین محسوب می‌شود که دارای قابلیت قراردادهای هوشمند است.

نحوه عملکرد

این شبکه مانند اتریوم از بلاک چین برای حفظ و نگهداری داده‌های قراردادها و تراکنش‌ها استفاده می‌کند. با این تفاوت که در این شبکه ماینینگ وجود ندارد و بر خلاف اتریوم کاربران بر اساس الگوریتمی به نام (نمایندگی تحمل عیب بیزانسی delegated Byzantine Fault Tolerant algorithm) برای تحکیم و حفظ تمامیت شبکه بلاک چین استفاده می‌کنند.

برای متوجه شدن این الگوریتم باید بدانیم که عیب بیزانسی چیست باید بگوییم به طور خلاصه عیب بیزانسی از یک مسئله فرضی گرفته شده که در آن فرماندهان بیزانس قصد حمله به یک شهر را دارند ولی ارتباط آنها به صورت دسته جمعی و فیزیکی مقدور نیست و هر کدام از این فرماندهان قادر هستند رای خود جهت حمله یا عقب نشینی را به تک تک فرماندهان دیگر به صورت یک به یک اعلام کند.

مشکل وجود فرمانده ناصادق و پیچیده تر از آن فرمانده یا فرماندهان خیانتکار است. که می‌توانند تصمیم نهایی را به دو دسته تقسیم کنند که نتیجه آن شکست هر دو جبهه از فرماندهان با اجرای تصمیمات غیر هماهنگ است.

برای جلوگیری و یا تاب آوری (tolerant) این عیب روش‌های متفاوتی در زمینه های مختلف ارائه شده است. در دنیای رمز ارز ها از الگوریتم‌های اثبات کار و اثبات منفعت یا سهم استفاده می‌شود.

در شبکه نئو از روش نمایندگی کردن برای گرفتن تصمیمات اجماع عمومی برای برتابی مشکل بیزانس استفاده می‌شود. نویسنده این الگوریتم اریک ژانگ از موسسان شبکه نئو بوده است.

این الگوریتم شکل تغییر یافته ای از الگوریتم اثبات سهام یا منفعت است. به این صورت تمام دارندگان رمزارز به شرطی که مقدار حداقلی از رمزارز را در اختیار داشته باشند از حق رای برای اجماع بهره مند می‌شوند.

دیگر اعضا می توانند به میزان رمزارز در اختیار خود حق رای خود را در اختیار این گروه‌های رای دهنده قرار دهند و از پاداش هایی که شبکه توزیع می کند به نسبت رمز ارز خود بهره مند شوند.

رمز ارز نئو

این بلاک چین دارای 2 توکن بومی است توکن نئو NEO که تمام حجم قابل استفاده (صد میلیون توکن) آن در بلوک اول بلاک چین تولید شده و به صورت 50-50 بین متقاضیان و گروه توسعه دهنده و شورای مرکزی نئو تقسیم شده است.

شورای مرکزی فقط برگسترش و پیشرفت شبکه دخالت دارد و نقش آن پشتیبانی و مدیریت راهبردی آن است و در هیچ قسمتی از نحوه عملکرد شبکه دخل و تصرف ندارد. آن 50 درصد در اختیار شورا به گسترش و پیشرفت پروژه تزریق خواهد شد. در حال حاضر حدود 71 میلیون توکن NEO در گردش است.

دیگری توکنی به نام نئوگس یا نئوگاز (NeoGAS) است. این توکن برای پرداخت تمام کارمزدهای این شبکه استفاده می شود.کاربران شبکه برای تولید بلاک از این توکن پاداش دریافت می‌کنند.

مقدار حجم این توکن نیز 100 میلیون بوده و هر حدود 20 ثانیه تولید می‌شود و بین کاربران دخیل در تولید بلاک توزیع می‌شود. با نرخ تولید فعلی NEO حدودا 22 سال دیگر این ذخایر به پایان می‌رسد.

گفتنی است کمتر پروژه ای در دنیای رمز ارز وجود دارد که به اندازه نئو به گسترش و تکامل و بخش تحقیق و توسعه اهمیت داده باشد. این گسترش پایدار در حرکت این شبکه به سوی به روز رسانی های متعدد و اهمیت آنها به انجام این امور نشان از سرزندگی و وجود عزم جدی برای توسعه این پروژه است.

آخرین این توسعه ها نسخه سوم شبکه با نام NEO3 است که پیش نمایش آن روی شبکه اصلی mainnet این شبکه 22 دسامبر 2020 صورت گرفت.

مزیت نئو بر اتریوم

در شبکه اتریوم برای ساخت قراردادهای هوشمند باید از زبان برنامه نویسی اختصاصی ماشین مجازی اتریم EVM به نام سولیدیتی Solidity استفاده کرد.

این زبان برنامه نویسی یک زبان برنامه نویسی مختص به دامنه است (Domain Specific Language –DSL) و دامنه کاربرد آن محدود به کاربری ماشین مجازی اتریوم است.

در نئو اما برای نوشتن برنامه های قراردادهای هوشمند می توان از زبان های برنامه نویسی عمومی (General Purpose Language GPL) مانند c# یا java بهره برد.

به این صورت نیازی به فراگیری یک زبان برنامه نویسی محدود به یک کاربرد خاص نیست. در عوض با فراگیری زبان‌های قدرتمندی مانند سی شارپ یا جاوا می توان به گستره وسیعتری از کاربرد ها دسترسی پیدا کرد، از برنامه نویس می توان در محدوده های دیگری نیز استفاده کرد.

نئو (NEO)

بخش تاریک

با توجه به مبدا این شبکه و پروژه باید توجه کرد که این شبکه در محدوده سیاستگذاری های دولت چین قرار دارد. با این که شبکه های رمزارزی غیر متمرکز توان بسیار زیادی تفاوت‌های نئو و اتریوم در عدم تاثیرپذیری از قدرت های اقتصادی و سیاسی دنیا دارند، اما در نهایت باید توجه داشت که با تصویب قوانین خاص می توان روی قدرت و ارزش رمزارزها تاثیر گذاشت.

از جمله دو رمز ارز دش و مونرو که هر دو به شدت به حفظ حریم خصوصی افراد اهمیت می‌دادند تا جایی که علاوه بر ناشناس بودن صاحبان حساب ها، حتی ردیابی تراکنش‌ها غیرممکن می‌شد.

به این ترتیب برخی از دولت‌ها معاملات این رمزارزها را در صرافی های مجاز ممنوع اعلام کردند یا دستور به محدود سازی این رمزارزها کردند. که برای این رمزارزها افت‌هایی نسبتا زیادی در پی داشت. اما همچنان به مسیر خود ادامه می‌دهند. هر چند ممکن است این قوانین به تضعیف بیش از اندازه آنها منجر شود.

اما در نئو شرایط به گونه ای دیگر است. با این که این شبکه نسبتا نسبت به تنظیم مقررات علیه خود مقاوم است، این شبکه اعلام کرده با قوانین دولت چین همگام خواهد بود و امیدوار است دولت چین در این خصوص با آنها با ملایمت بیشتری برخورد کند.

جمع بندی

این شبکه با توان و پتانسیل بسیار بالا و مزایای شبیه به اتریوم که با کمی پیشرفت و توسعه بیشتر آن را نسبتا توانمندتر از اتریوم نیز ساخته، در حال حرکت به سوی آینده است.

این شبکه از ابتدا توان و منابع مالی گسترده ای را جهت گسترش پایدار شبکه خود اختصاص داده است. از این رو نباید متعجب شد که این شبکه در عرض حدود یک سال به جمع 20 رمزارز بزرگ دنیا از لحاظ حجم معاملات راه پیدا کرده است.(حدود 5 میلیارد دلار).

از سوی دیگر باید توجه داشت که این شبکه با توجه به حضور در محدوده دولت چین نیاز به همکاری نزدیک با این دولت دارد. از طرفی امکان شراکت این شبکه با حکومت چین وجود دارد که در صورت به وقوع پیوستن این موضوع باید منتظر رشد بسیار زیاد این شبکه بود.

اما این تمام ماجرا نیست و ممکن است این شبکه مورد تصویب قوانینی علیه خود قرار بگیرد که نتیجه آن سقوط ارزش آن خواهد بود. در صورت علاقه مندی به این شبکه باید نگاه ویژه ای به اتفاقات و قوانین تجارتی چین نیز داشت.

نئو چیست؟ (NEO)

نئو (NEO) یک پلتفرم بلاکچینی و یک ارز دیجیتال است. که برای دیجیتالی شدن دارایی ها و بردن آن ها به بستر بلاکچین با استفاده از قراردادهای هوشمند طراحی شده است. این ارز از زبان های برنامه نویسی رایج مانند C++ و JAVAscript و توسعه آن ها پشتیبانی می کند. و به نسبت اتریوم در مقابل هک مقاوم تر است. هدف نئو بهترین شدن در پروژه بلاکچین تا سال ۲۰۲۰ است.

تاریخچه و تیم سازنده نئو

ارز نئو با عنوان Antshares توسط Da Hongfei در سال ۲۰۱۴ ایجاد شد. و امروزه با عنوان نئو آن را می شناسیم. تیم اصلی سازنده نئو به همراه سازنده اصلی آن Da Hongfei را می توانید در لیست بالا مشاهده کنید.

توکن های نئو

پلتفرم نئو از دو توکن مختلف استفاده می کند(مشابه با اتریوم). اولین توکن نیز نئو NEO نام دارد و دومین توکن GAS است. و هر یک اهداف جداگانه ای را دنبال می کنند.

توکنNEO: این توکن مالکیت بلاکچین نئو را نشان می دهد. این توکن ها برای ایجاد بلاک ها و مدیریت شبکه بکار می روند. و زمانی که NEO در کیف پول خود نگه داشته باشید پاداش های شما بصورت توکن GAS به شما داده خواهد شد.

توکن GAS: این توکن به شما حق استفاده از بلاکچین نئو را می دهد. همانند توکن اتر در شبکه اتریوم، توکن GAS معاملات نئو را انجام می دهد.

الگوریتم نئو

همانطور که می دانید مشهورترین الگوریتم های تفاوت‌های نئو و اتریوم موجود proof of work(pow) برای مثال بیت کوین و proof of stake و به عنوان مثال NXT هستند. نئو از الگوریتم اجماع (DBFT) استفاده می کند. این الگوریتم جدید ظاهرا سرعت انجام معاملات را افزایش می دهد. این الگوریتم شامل روش جدیدی است که نود های شکست خورده تفاوت‌های نئو و اتریوم را به شبکه بر می گرداند. و همچنین یک تعهدی از توافق جمعی را ایجاد می کند که با این کار مسئله ایجاد فورک کاهش می یابد. واین کار را توسط روشی که از واگذاری نود ها به بلاک جدید جلوگیری می کند انجام می دهد.

• دارایی های دیجیتالی
• هویت دیجیتالی
• قراردادهای هوشمند
• اپلیکیشن های غیرمتمرکزDAPP ها

دارایی های دیجیتالی

هدف نئو تبدیل پول های سنتی به دارایی های دیجیتالی با استفاده از قراردادهای هوشمند است. این ارزهای دیجیتالی غیرمتمرکز خواهند شد و تحت قانون و اسناد دیجیتالی محافظت می شوند. که به نوبه خود باعث ایجاد اعتماد می شود.

هویت دیجیتالی

نئو امکان ایجاد اطلاعات هویتی سازمان ها، اشخاص را در قالب الکترونیکی فراهم می کند. این هویت ها از طریق احراز هویت ها مثل تشخیص چهره ، اثر انگست و تشخیص صدا و پیامک استفاده می شوند.

قراردادهای هوشمند

همانطور که می دانید قرارداد هوشمند یک پروتکل برای تنظیم قراردادها است. این قراردادها توسط نئو توسعه یافته اند. و انقلابی در تکنولوژی هستند. در نئو برخلاف دیگر پلتفرم های قراردادهای هوشمند ، نیازی به یادگیری زبان جدید نیست. اگر شما یک توسعه دهنده هستید که از زبان های C# یا JAVAscript یا هر زبان برنامه نویسی دیگر استفاده می کنید می توانید از همین حالا کد قرارداد هوشمند خود را در نئو بنویسید. همچنین ماشین مجازی نئو(NeoVM) دارای مزایا، هماهنگی و مقیاس پذیری بالایی برای قراردادهای هوشمند در بستر بلاکچین است.

اپلیکیشن های غیر متمرکز DAPP ها

نئو از توسعه اپلیکیشن های غیر متمرکز توسط توسعه ابزار و تکنیک های پیشرفته تر حمایت می کند. این اپلیکیشن ها برای توسعه دهندگی بلاکچین بکار می روند.

میزان عرضه نئو

میزان عرضه کلی نئو ۱۰۰ میلیون نئو است. که تا کنون ۶۵ میلیون آن عرضه شده است.

چگونگی خرید و فروش نئو

خرید نئو بصورت مستقیم با ارزهای فیات تفاوت‌های نئو و اتریوم کمی مشکل است. اما همیشه می توانید ارزهای دیگر خود را مثل بیت کوین اتریوم یا لایت کوین را با نئو مبادله کنید. این فرایند بسیار آسان است.

موارد مورد نیاز برای خرید نئو

۱.آدرس نئو جایی که می خواهید توکن های نئو خود را دریافت کنید.

۲.مقداری تفاوت‌های نئو و اتریوم بیت کوین یا لایت کوین برای مبادله با نئو

خرید و فروش نئو در صرافی ها

در زیر برخی از صرافی ارزهای دیجیتال موجود برای مبادله نئو جمع آوری شده است. اما تنها Binance اجازه دسترسی به توکن GAS برای نگهداری نئو می دهد.

از جفت معاملاتی های NEO/BTC ، NEO/ETH ، NEO/USDT ، NEO/BNB پشتیبانی می کند. از جفت معاملاتی های NEO/BTC و NEO/USDT پشتیبانی می کند. از جفت معاملاتی های NEO/BTC ، NEO/ETH و NEO/USDT پشتیبانی می کند.
• در صرافی های دیگری مانند KuCoin نیز می توانید به خرید و فروش نئو بپردازید.

کارمزد تراکنش های نئو

معاملات NEO و GAS بدون کارمزد و رایگان هستند. کاربران هزینه معامله را پرداخت نمی کنند و درواقع شرکت های سهامی این کار را در شبکه انجام می دهند. اما معامله سایر توکن ها در شبکه با NEO یا GAS دارای کارمزد ۰.۰۰۱GAS برای هر تراکنش است.

کیف پول تفاوت‌های نئو و اتریوم های نئو

نئو گزینه های زیادی برای انتخاب کیف پول ندارد. اما برخی از کیف پول های نئو را در لیست زیر می توانید ببینید.

تفاوت توکن و کوین

بسیاری از کاربران تازه‌ وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت دو اصطلاح توکن و کوین نمی‌دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می‌برند.

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

بسیاری از کاربران تازه‌ وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت دو اصطلاح توکن و کوین نمی‌دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می‌برند که موجب سردرگمی آن‌ها می‌شود. بیاید با هم به بررسی این دو بپردازیم.
برای درک بهتر، بازار کریپتو به دو دسته مجزا طبقه‌بندی می‌شود:کوین و توکن

کوین چیست؟

کوین یا سکه دیجیتال، دارایی دیجیتالی است که روی بلاک‌چین مخصوص به خودش اجرا می‌شود. بلاک‌چین همه‌ی تراکنش‌های انجام شده که شامل سکه‌های کریپتو اصلی می‌شود را پیگیری می‌کند. برای مثال رسید تراکنش‌های اتریوم بر روی بلاک‌چین اتریوم می‌رود؛ و رسید تراکنش‌های بیت‌کوین بر روی بلاک‌چین بیت‌کوین می‌رود.

کاربرد کوین

• از کوین‌ها به عنوان پول برای خرید و فروش استفاده می‌شود.
• از طریق کوین می‌توانید مقدار مشخصی از ارزش مالیتان را به فرد دیگری منتقل کنید.
• کوین‌ها واحد ارزش‌گذاری سایر کالاها هستند و دیگر کالاها را می‌توان برحسب یک کوین ارزش‌گذاری کرد.
• کوین‌ها را می‌توان ذخیره کرد و در زمان دیگری با سایر اقلام مبادله کرد.

توکن چیست؟

توکن‌ها را می‌توان بر روی هر بلاک‌چینی که از قرارداد‌های هوشمند پشتیبانی می‌کند؛ ایجاد کرد. برای مثال بسیاری از توکن‌ها بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد می‌شوند که به توکن ERC20 مشهور هستند و توکن‌هایی که بر روی شبکه نئو ساخته می‌شوندNEP-5 گویند. به طور کلی می‌توان گفت توکن ارز دیجیتالی است که بلاک‌چین مستقل ندارد.

انواع توکن‌های دیجیتال

توکن‌ها به دو دسته مثلثی (Fungible) و غیر مثلثی (Non-fungible) تقسیم بندی می‌شوند.

توکن‌های مثلثی (Fungible)

توکن‌های مثلثی به توکن‌هایی گویند که با هر توکن یا رمزارز دیگری قابل تعویض باشند؛ که شامل بیشتر توکن‌های موجود در بازار دیجیتال می‌شود.
برای مثال ارزش اسکناس صد دلاری با هر اسکناس صد دلاری دیگری یا سایر ارز‌ها قابل تعویض است. ممکن است صد دلار از تعدادی اسکناس که جمعاً معادل صد دلار می‌شود تشکیل شده باشد. این مفهوم برای سایر رمزارزها هم صدق می‌کند مثلاً ارزش یک بیت‌کوین با بیت‌کوین دیگر برابر و قابل تعویض و مبادله است.

توکن‌های غیر مثلثی (Non-fungible)

NFT یا توکن غیر مثلثی یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد و کمیاب است که در بلاک‌چین ذخیره می‌شود. هر توکن اطلاعات خاصی دارد که معاوضه و مبادله آن را غیرممکن می‌کند. NFT قابلیت تقسیم‌ شدن به واحد‌های کوچکتر را ندارد و به عنوان یک واحد یکپارچه در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال بیت‌کوین به واحد‌های کوچکتر به نام ساتوشی قابل تقسیم است اما NFT قابل تبدیل به واحدهای کوچکتر نیست.

دسته‌بندی توکن‌های دیجیتال مثلثی (Fungible)

1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens)

از توکن کاربردی برای خرید محصول یا دریافت خدمات استفاده می‌شود. درصورتی که شما بلیط کنسرت را از سیستم بلاک‌چین خرید کنید در حقیقت یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن کاربردی تفاوت بین توکن و کوین را بیشتر مشخص می‌کند. بیشتر توکن‌های موجود در بازار رمزارزها، توکن کاربردی هستند.

2. توکن‌های پرداختی (Payment tokens)

توکن‌های پرداختی به کریپتوکارنسی مشهوراند و هدفی جز پرداخت هزینه‌ها و خدمات ندارند. مانند ارز فیات برای خرید و فروش استفاده می‌شوند و مهم‌ترین تفاوتشان با دیگر توکن‌ها در این است که تحت حمایت هیچ دولت و یا نهادی نیستند.

3.توکن‌های حاکمیتی(Govenance tokens)

توکن‌های حکومتی به توکن‌هایی گویند که توسعه‌دهندگان آن‌ها را ایجاد می‌کنند تا به کاربران امکان مشارکت در شبکه را بدهند و در تصمیم‌گیری‌ها و قوانین آینده توکن نقش داشته باشند.

4.توکن‌های امنیتی (Security tokens)

توکن‌های امنیتی که توکن‌ اوراق بهادار هم خوانده می‌شوند به توکن‌هایی اطلاق می‌شود که حق مالکیت فرد بر دارایی دیجیتال یا غیر دیجیتال را می‌دهد. اکثر توکن‌های صادر شده در ICO از این نوع هستند. برای کاربرانی که با سرمایه‌گذاری به دنبال کسب سود هستند جذاب است.
برخی از توکن‌ها هستند که در طبقه‌بندی بالا قرار نمی‌گیرند و یا ممکن است زیرمجموعه دو دسته باشند.

تفاوت توکن و کوین در چیست؟

اصلی‌ترین تفاوت کوین‌های دیجیتال و توکن در روش ایجاد آن‌ها است. برای ساخت توکن جدید به کد جدید یا تغییر در گستره کد‌های قبلی نیازی نیست و بر بستر بلاک‌چین‌های موجود مانند بیت‌کوین و اتریوم ایجاد می‌شود. بیشتر ارزهای دیجیتال در ابتدا کار بر روی بلاک‌چین دیگر راه‌اندازی می‌شوند بعد موفقیت در بازار بر روی بلاک‌چین اختصاصی خود اجرا می‌گردند مثال بارز آن بایننس کوین است که ابتدا ارز BNB را بر بستر ERC20 به بازار ارائه کرد و پس از موفقیت چشمگیر که از خود نشان داد بر بستر بلاک‌چین اختصاصی خود BEP2 اجرا شد.
تفاوت دیگر توکن و کوین در کاربرد آن‌ها است، کوین‌ها معادل دیجیتالی ارز فیات هستند و تنها برای خرید و فروش، مبادله و معامله بکار می‌روند و به عنوان روش پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند اما توکن‌ها کاربرد گسترده‌تری دارند و علاوه‌بر روش پرداخت به عنوان دارایی، بخشی از سهام یک شرکت خاص و یا مشارکت در یک پروژه مشخص باشند.
در حقیقت کوین نشان دهنده چیزی است که قادر به داشتن آن هستید اما توکن چیزی است که شما دارید به همین دلیل کوین قدرت نقدینگی توکن را ندارد حتی می‌توان با کوین توکن خریداری کرد.

جمع‌بندی نهایی

در این مقاله به درک مفاهیم کوین و توکن پرداختیم و با انواع توکن آشنا شدیم. برای تشخیص تفاوت بین کوین و توکن، در صورتی که محصول خریداری می‌کنید معمولاً از کوین استفاده می‌شود اما اگر سرویس‌ باشد از توکن کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرد. توکن بلاک‌چین اختصاصی خود ندارد و با قرداد‌های هوشمند ایجاد می‌شود که همین امر موجب صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌ها است.