هجینگ از طریق ایجاد تنوع

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی چیست؟

هج کردن

هج کردن (hedging) به معنی خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی‌های دیگر می‌باشد. هجینگ در امور مالی یک استراتژی مدیریت ریسک است که با کاهش و از بین بردن ریسک عدم قطعیت‌ها سروکار دارد. این استراتژی کمک می‌کند تا ضررهایی که ممکن است به دلیل نوسانات ناشناخته قیمت سرمایه گذاری ایجاد شود، پوشش داده شود.

این سازوکار یک روش استاندارد است که سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار از آن استفاده می‌کنند تا از سرمایه‌های خود در برابر ضرر و زیان محافظت کنند. این استراتژی در زمینه‌های زیر نیز انجام می‌شود:

کالاها: شامل محصولات کشاورزی، محصولات انرژی، فلزات و غیره است. خطر مرتبط با این موارد به عنوان ریسک کالا شناخته می‌شود.

اوراق بهادار: شامل سرمایه‌گذاری در سهام، شاخص و غیره است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان ریسک حقوق صاحبان سهام یا ریسک اوراق بهادار شناخته می‌شوند.

ارزها: شامل ارزهای خارجی است. انواع مختلفی از خطرات مرتبط با آن وجود دارد مانند – خطر نوسانات ریسک ارزی و غیره
نرخ بهره: شامل نرخ‌های وام است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان خطرات نرخ بهره شناخته می‌شوند.
آب و هوا: هم‌چنین یکی از موضوعاتی است که امکان حفاظت از آن وجود دارد.

امیدواریم اکنون متوجه شده باشید که منظور ما از هج کردن چیست. اکنون اجازه دهید در زیر مزایا و انواع آن‌ها را بررسی کنیم.

صندوق ‌های پوشش ریسک چه کاری انجام می ‌دهند؟

هج کردن

در صندوق‌های پوشش ریسک، مدیر صندوق از سرمایه گذاران خارجی پول جمع می‌کند و سپس مطابق استراتژی را که توسط سرمایه گذار قبول شده، به همان صورت سرمایه گذاری را انجام می‌دهد. نسبتی از وجوه به سهام بلند مدت تخصیص داده می‌شوند که در آن‌ها فقط سهام عادی را خریداری می‌کنند و هرگز فروش اعتباری انجام نمی‌دهند. هم‌چنین نسبتی از سرمایه صندوق به خرید کل مشاغل تحت مالکیت خصوصی تخصیص داده می‌شود، که صندوق اغلب مالکیت آنها را تحویل گرفته، عملیات آن ‌ها را بهبود بخشیده و بعداً از عرضه اولیه آن شرکت حمایت مالی می‌کند.

صندوق‌های پوشش ریسکی وجود دارند که به معاملات اوراق قرضه می‌پردازند و یا در املاک و مستغلات تخصص دارند. برخی از آن‌ها سرمایشان را برای کار در کلاس‌های دارایی خاصی مانند حق ثبت اختراع و حقوق موسیقی متمرکز می‌کنند.

انواع مختلف هج کردن

هجینگ به طور کلی به سه نوع تقسیم می‌شود که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با معامله بر روی کالاها، ارزها یا اوراق بهادار مختلف سود کسب کنند. این سه دسته عبارتند از:

قرارداد فوروارد: این قرارداد توافق نامه‌ای غیر استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد فوروارد شامل قراردادهای مختلفی مانند قراردادهای مبادله‌ای برای ارزها، کالاها و غیره است.
قرارداد فیوچرز: یک قرارداد استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ خاص و مقدار استاندارد توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد آتی شامل قراردادهای مختلف مانند کالاها، قراردادهای آینده ارزها و غیره است.
بازارهای پول: یکی از اجزای اصلی بازارهای مالی است که در آن وام‌های کوتاه مدت، استقراض، خرید و فروش با سررسید یک سال یا کمتر انجام می‌شود. این موضوع شامل اشکال مختلفی از فعالیت‌های مالی ارزها، عملیات بازار پول برای بهره، فراخوان سهام است که در آن‌ها وام‌های کوتاه مدت، استقراض، فروش و وام با سررسید یک سال یا بیشتر اتفاق می‌افتد.

مزایای هج ردن

می‌تواند برای قفل کردن سود استفاده شود.
معامله گران را قادر می‌سازد تا در دوره‌های سخت بازار زنده بمانند.
تلفات را تا حد زیادی محدود می‌کند.
از آنجا که موجب سرمایه گذاری سرمایه گذاران در طبقات مختلف دارایی می‌شود، نقدینگی را افزایش می‌دهد.
همچنین به صرفه جویی در وقت کمک می‌کند، زیرا با استفاده از این استراتژی معامله‌گران بلندمدت ملزم به نظارت و تنظیم سبد سهام خود با نوسانات روزانه بازار نیستند.
یک مکانیسم قیمت انعطاف پذیر را ارائه می‌دهد، زیرا به هزینه کمتری از هجینگ از طریق ایجاد تنوع مارجین نیاز است.
در صورت هج کردن موفقیت آمیز از معامله گران در برابر تغییرات قیمت کالاها، تورم، تغییرات نرخ ارز، تغییرات نرخ بهره و غیره محافظت می‌کند.
در پوشش با استفاده از معاملات اختیار، فرصتی برای معامله گران فراهم می‌شود تا با استفاده از استراتژی‌های معاملات، گزینه‌های پیچیده را برای به حداکثر رساندن بازده اعمال کنند.
به افزایش نقدینگی در بازارهای مالی کمک می‌کند.

سرمایه گذاران چگونه صندوق‌های تامینی را پوشش می ‌دهند؟

هج کردن

استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که توسط سرمایه‌گذاران برای کاهش ریسک استفاده می‌شود مانند:

تخصیص دارایی: با تنوع بخشیدن به پرتفوی سرمایه گذار با کلاس‌های مختلف دارایی انجام می‌شود. به عنوان مثال، شما می‌توانید 40 درصد سرمایه را در سهام سرمایه گذاری کنید و باقی سرمایه‌تان را به کلاس‌های دارایی ثابت تخصیص دهید. این موضوع به تعادل سرمایه گذاری کمک می‌کند.
ساختار: با سرمایه گذاری قسمت خاصی از پورتفو در اوراق بدهی و بقیه در اوراق مشتقه انجام می‌شود. سرمایه گذاری در بدهی ثبات را ایجاد می‌کند در حالی که سرمایه گذاری در اوراق مشتقه به منظور پوشش ریسک به کار گرفته می‌شود.
استفاده از اوراق اختیار: این گزینه شامل خرید اختیار خرید و اختیار روش است که به راحتی می‌توانید دارایی‌ها را مستقیماً ایمن کنید.
استراتژی آربیتراژ: بسیار ساده و در عین حال بسیار هوشمندانه است. این استراتژی شامل خرید یک محصول و فروش سریع آن در بازار دیگر با قیمت بالاتر است. بنابراین در صورت وجود چنین فرصتی سودی ناچیز اما ثابت تضمین می‌شود. این استراتژی معمولاً در بازار سهام استفاده می‌شود.

بیایید یک مثال بسیار ساده از یک دانش آموز دبیرستانی در نظر بگیریم که یک جفت کفش Asics را از فروشگاه اوت لت که در نزدیکی خانه او است فقط 45 دلار خریداری کرده و آن را به قیمت 70 دلار به هم مدرسه‌ای خود بفروشد. دانش آموز دوم نیز خوشحال است که قیمت بسیار ارزان تری را در مقایسه با فروشگاه بزرگ که همین کفش را با قیمت 110 دلار به فروش می‌رساند، پیدا کرده است.

استراتژی کاهش میانگین: شامل خرید واحد‌های بیشتری از یک محصول خاص است حتی اگر هزینه یا قیمت فروش محصول کاهش یافته باشد. سرمایه گذاران سهام اغلب از این استراتژی استفاده می‌کنند. اگر قیمت سهامی که قبلاً خریداری کرده‌اند به میزان قابل توجهی کاهش یابد، آن‌ها سهام بیشتری را با قیمت پایین خریداری می‌کنند. سپس، اگر قیمت بین دو قیمت خرید آن‌ها به نقطه‌ای افزایش یابد، سود حاصل از خرید دوم ممکن است ضررهای مورد اول را پوشش دهد.

سخن آخر

هجینگ روش مهمی است که سرمایه گذاران می توانند برای محافظت از سرمایه گذاری های خود در برابر تغییرات ناگهانی و پیش‌بینی نشده در بازارهای مالی از آن استفاده کنند.

چطور با تخفیف کارمزد در صرافی های ارز دیجیتال ثبت نام کنیم؟

نام صرافی	تخفیف کارمزد	IP خارج از ایران	لینک ثبت نام
کوکوین	دارد	نیاز دارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
کوینکس	دارد	نیاز دارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
بیت پین	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
آبان‌تتر	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
بیت 24	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
نوبیتکس	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد

توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.

برای ورود به صرافی کوینکس حتما باید با IP خارج از ایران وارد شوید.

مزایا و معایب استراتژی هجینگ در فارکس

با توجه به طیف گسترده ای از استراتژی های هجینگ فارکس و ابزاری هایی که به طور تخصصی برای آن استفاده می شوند، هجینگ می تواند در هر بازاری و برای هر نمادی و توسط هر معامله گر با سطوح مختلف از دانش معاملاتی، اعمال گردد. این روش توسط معامله گران شخصی و صندوق های سرمایه گذاری بین المللی استفاده شده و حتی می تواند بخشی از سیاست های اقتصادی یک کشور باشد.

همچنین مردم عادی به منظور مصون ماندن از نوسانات ارزهای محلی معمولا از سرمایه گذاری در طلا یا ارزهای خارجی دیگر استفاده کرده و در اصل از استراتژی هجینگ استفاده می کنند. مثالی دیگر در مقیاس جهانی، برنامه هدف گذای توسعه گردشگری امارات متحده عربی می باشد که به منظور تنوع بخشیدن منابع درامدی و کاهش وابستگی به صادرات نفت انجام شده است. دولت در اصل “نفت” می فروشد و “توریست” خریداری می کند.

2 .انعطاف پذیری و تطبیق پذیری روش.

این نکته یک تعمیم منطقی از مورد اول می باشد. انعطاف پذیری هجینگ ناشی از سادگی منطق کلی روش و در عین حال گسترده بودن ابزارهای آن می باشد که فرایند هجینگ را تقریبا جهانی و قابل استفاده برای هر معامله می کند. با توجه به طیف گسترده ابزار های هجینگ، هجینگ فارکس به انواع مختلفی تقسیم می شود.

هجینگ کامل و هجینگ غیر کامل،
هجینگ سنتی و انتخابی،
بازار سهام و بازار فرابورس و هجینگ مرکب،
هجینگ خالص و کراس،
هجینگ پیش بینی شده و هجینگ کلاسیک.

3. تقسیم بندی یا متنوع سازی ریسک

این روش برای هر سرمایه گذار یک نوع مراقبه محسوب می شود. متنوع سازی خطر می تواند به عنوان نمونه ای از هجینگ کراس و گزینشی تلقی شود. این مفهوم می تواند با جمله“تمام تخم مرغ هایت را در یک سبد نگذار” برابر باشد

منطق این روش بسیار ساده و واضح می باشد. هرچند، در دنیای اقتصاد، دنبال کردن این اصل ساده نیست.

اصول هجینگ دستیابی به اهداف سرمایه گذار را بر اساس دو قانون عمده یعنی تقسیم بندی دارایی ها و همبستگی قیمت آنها در سبد معاملاتی، تسهیل می کند.

تقسیم بندی به این معنی است که دارایی های موجود در سبد سهام باید بین بازار ها و صنایع و اشکال مختلف تقسیم بندی شود. برای مثال، سبد معاملاتی که فقط از رمز ارز ها تشکیل شده است نسبت به سبد معاملاتی که از سایر سهم ها و اوراق تشکیل شده تنوع پذیری کمتری دارد.

4 . هجینگ نه تنها به معامله گران کمک می کند تا از دارایی خود محافظت کنند بلکه کمک می کند تا سود آوری معاملات خود را نیز افزایش دهند.

هدف اولیه از هجینگ فارکس بیمه کردن سرمایه در برابر ریسکها می باشد. در این راستا، اغلب فرض می شود که هجینگ در استفاده با حد ضرر، مغایرت ایجاد می کند که این یک اشتباه بزرگ است. می توان به راحتی هجینگ را این گونه توصیف کرد”همه آنچه از دست نرفته است به دست خواهد آمد” با این حال، هزمانی که راجب هجینگ صحبت می کنیم، ذهن افراد به صورت ناخودآگاه به سمت چگونگی سود گیری از این روش حرکت می کند.

به عنوان مثال، استراتژی های معاملات گرید، شرایط خوبی برای دستیبای به سود بهینه و تقریبا بدون ریسک را فراهم می کند. من در مقاله بعدی خود به این استراتژی خواهم پرداخت. با استفاده از این استراتژی معاملاتی، حتی اگر روند مشخصی وجود نداشته باشد می توانید سود کسب کنید.

یکی دیگر از المان های هجینگ که به صورت فعال توسط سرمایه گذاران حرفه ای دنیا برای درآمد زایی استفاده می شود، carry trade می باشد. carry trade یک وام کم بهره با یک ارز و باز کردن سپرده ای با سود بیشتر در ارز دیگر می باشد. همچنین مشتقات دیگری به عنوان معاملات آتی و آپشن وجود دارد که نقش اصلی آنها هج کردن معاملات برای کاهش ریسک می باشد. به هر حال، این ابزار بیشتر بین معامله گران برای معاملات فعال استفاده می شوند.

5 . ارتباط روش هجینگ فارکس

درک اصول هجینگ و بکارگیری صحیح استراتژی های هجینگ به ویژه در بحران ها و تلاطم های اقتصادی اهمیت بسزایی دارد. بسیاری از شرکت های معاملاتی، موسسات مالی و حتی بانک های مرکزی کشور های مختلف برای اطمینان از عملکرد پایدار در مواقعی که بازار متلاطم می باشد، استراتژی هجینگ مخصوص خود را بکار می گیرند.

حتی ممکن است فکرش را هم نکرده باشید ولی هر روز در رسانه ها درحال شنیدن کلمه هجینگ هستید. در این رسانه ها به جای کلمه غیر عادی هجینگ، از عبارتی مانند “ریسک گریزی”، “پناهگاه امن”، “پول سوزی” و غیره استفاده می شود. هر وقت در اخبار می شنویم که برخی از صندوق های سرمایه گذاری برای مثال طلا را فروخته و در اوراق قرضه دولتی سرمایه گذاری می کنند، می فهمیم که آنها در حال هجینگ در مقابل ریسک هستند. ما به عنوان معامله گر شخصی، می توانیم از استراتژی های هجینگ در معاملات فارکس نیز استفاده کنیم.

معایب هجینگ در فارکس

حال بیایید نگاهی به معایب هجینگ در فارکس داشته باشیم، تعداد این معایب زیاد نمی باشد اما همچنان قابل بررسی است.

1 . هیچ تضمینی برای حفاظت کامل از سرمایه شما وجود ندارد.

بزرگترین اشتباه می تواند یکسان تلقی کردن مفهوم حد ضرر و هجینگ باشد. متاسفانه، بسیاری از معامله گران مبتدی به این شکل فکر می کنند و سپرده خود را از دست می دهند. شما باید این حقیقت را درک کنید که هجینگ حافظ سپرده شما نیست و فقط روشی برای کاهش ریسک است.

همچنین این روش تضمین نمی کند که شما سود خواهید کرد. هجینگ فقط راهی برای کاهش ریسک می باشد، اما هیچ تضمینی برای حذف این ریسکها وجود ندارد.

2 . مسدود شدن سرمایه

هنگام استفاده از هجینگ به مقدار قابل توجهی از سرمایه اضافی نیاز خواهید داشت. این مورد مخصوصا در هجینگ کامل بیشتر احساس می شود چرا که برای هج سفارش اول باید سرمایه خود را دو برابر کرده و سفارش دوم را باز کنید.

معمولا، برای جلوگیری از ضرر کردن، سایر گزینه های سرمایه گذاری های، سود بیشتری نسبت به گرو گذاشتن معاملات باز، برای ما خواهند داشت.

3 . دام روانشناسی

اگر به طور فعال از هجینگ در معاملات خود استفاده کنید شاید این احساس به شما داده شود که سفارشات شما هیچ گاه با ضرر همراه نخواهد بود و یا سرمایه شما به صورت کامل بیمه شده است. چنین معامله گری بیش از حد از هجینگ استفاده کرده است. در نتیجه ریسک بیشتری متحمل شده و از اهرم بالایی استفاده می کند.

چنین معامله گری شاید از حد ضرر استفاده نکرده و اگر خطایی هم داشته باشد، معتقد است که به حد ضرر نیازی ندارد چرا که می تواند به سادگی معامله ضرر ده خود را قفل کرده (هج کرده) و تا زمان معکوس شدن قیمت در جهت دلخواه صبر کند. با این حال همه چیز در واقعیت به این سادگی نیست. در اینجا می توانید درباره قفل های فارکس اطلاعات بیشتری بدست آورید.

4 . هزینه های اضافی

هجینگ معمولا شامل تحمیل هزینه های اضافی می باشد. هنگام باز کردن سفارشی برای محافظت از سرمایه در مقابل خطرات، شما باید هزینه های مربوط به کارمزد ها را پرداخت کنید. در مورد معاملات فارکس، هزینه های اضافی می تواند ناشی از اسپرد و سوآپ باشد. معامله گران مبتدی معمولا این هزینه ها را هنگام ساختن استراتژی های معاملاتی بر پایه هجینگ، در نظر نمی گیرند.

5 . استاندارد های بالا برای مهارت های معاملاتی

به نظر من یک معامله گر یا سرمایه گذار به مهارت تحلیلی و تجربه زیادی برای استفاده از هجینگ در معاملات شخصی خود نیاز دارد. اگرچه منطق این کار بسیار ساده می باشد، اما اعمال آن به این سادگی ها هم نیست. هجینگ موضوع مهمی برای مطالعه می باشد، چرا که ابزارهای گسترده ای برای هجینگ قابل استفاده بوده و همچنین متدها نیز با یک دیگر متفاوت می باشند.

یک فرد تازه کار باید زمان بسیار زیادی را صرف مطالعه این تئوری بنماید. بعلاوه، این تئوری بدون عمل کردن بی ثمر خواهد بود و تست های انجام شده با استراتژی های هجینگ فارکس، اغلب منجر به ضرر می شوند.

بنابراین، تجربه استفاده از این استراتژی ها نیز شامل هزینه خواهد بود. افرادی که برای استفاده از این استراتژی مایل به صرف وقت، تلاش و پول نیستند، ممکن است از این ابزار راضی نباشند.

هجینگ ارز چیست؟

هجینگ در برابر ریسک مبادلات ارزهای خارجی و یا هجینگ فارکس یکی از متداول ترین روش های محافظت از سرمایه در برابر نوسانات ارزی می باشد. افراد می توانند در مقابل تغییرات منفی نرخ ارز های خارجی، با انجام معاملات فوری با نرخ ثابت ارز می توان در برابر تغییرات قیمت منفی ارزهای خارجی، عملیات هجینگ را انجام داد.

سه نوع ریسک اساسی برای مبادلات ارزی وجود دارد:

ریسک تراکنش، که به آن ریسک تبدیل نیز گفته می شود، ریسک دریافت سود کمتر یا حتی ضرر در صادرات، به دلیل تغییرات منفی در نرخ ارز، می باشد. این ریسک را می توان با محدود کردن صادرات، تعیین سطح قیمت مطلوب برای صادرکنندگان و واردکنندگان و اوراق بهاداری که آنها استفاده می کنند (با کاهش دامنه زمانی برای دریافت و پرداخت وجوه با استفاده از دریافت ارز و برای تامین هزینه ها) کاهش داد.

در معاملات فارکس، بیمه کردن در مقابل ریسک های معامله به معنای وارد شدن در دو معامله در جهت های مخالف می باشد که این امر هم امکان ضرر ده بودن و هم امکان سود ده بودن را دارد.

ریسک تراکنش خارجی (خطر تسویه حساب یا ترازنامه). این ریسک بر اساس اختلاف سود و زیان اسمی در ارز کشور های مختلف ایجاد می شود. به عنوان مثال، یک شرکت بین المللی در ایالات متحده یک شرکت تابعه در آلمان دارد.

در نتیجه بخشی از دارایی های آن به یورو تعیین می شود. اگر این شرکت تعهدات قابل مقایسه ای به نسبت بخش آمریکایی خود نداشته باشد، دارایی های یورویی شرکت در معرض خطرات ارزی قرار خواهند داشت. کاهش ارزش یورو باعث کاهش ارزش درامد شرکت مادر خواهد شد (که به دلار می باشد).

به همین ترتیب، در صورت افزایش قیمت یورو در مقابل دلار آمریکا، مازاد قابل توجهی از تعهدات نسبت به دارایی ها، خطرات بیشتری ایجاد می کند. بنابراین، تنها راه محافظت از وجوه شرکت در برابر خطرات تسویه حساب، حفظ تعادل بین دارایی ها و تعهدات می باشد.

ریسک اقتصادی به علت تاثیر منفی نوسانات نامساعد ارز بر هر جنبه مربوط به فعالیت های یک شرکت اشاره دارد: گردش کالا، میزان تولید، میزان تقاضا، هزینه تولید، رقابت و غیره. در نتیجه، ارزش شرکت و همچنین بازدهی اقتصادی آن کاهش خواهد یافت. کمترین میزان ریسک اقتصادی بر شرکت هایی تاثیر گذار خواهد بود که صرفا با ارز محلی هزینه های تولید خود را پرداخت می کنند.

خطر پنهان. این خطر ممکن است به هر یک از موارد فوق اشاره داشته باشد. تنها تفاوت اینجاست که سیاست های اقتصادی و مالی شرکت در اینجا در نظر گرفته نمی شوند، به همین علت به آن مخفی گفته می شود. برای مثال، یک یا چند تامین کننده یک شرکت می توانند از منابع وارداتی در تولید استفاده کنند و قیمت اجزای عرضه شده می تواند در نتیجه نوسانات فارکس به شدت افزایش یابد.

یک استراتژی هجینگ ساده بر پایه ی باز کردن دو معامله در خلاف جهت یکدیگر و با حجم یکسان می باشد. این استراتژی زمانی کاربرد دارد که یکی از معاملات شما ضررده شده و دیگری ضرر معامله و تحلیل اشتباه شما را جبران می کند.

روش های مختلفی برای هج در برابر خطرات ارزی وجود دارد:

قرداد های آتی. قرداد آتی یک توافق نامه حقوقی برای خرید یا فروش یک دارایی خاص کالا یا اوراق بهادر با قیمت از پیش تعیین شده در یک زمان خاص از اینده می باشد. هیجینگ ریسک در بازار آتی بیمه ای کامل برای کل سرمایه دخیل در تولید را فراهم می کند.

معاملات آتی معمولا به دو روش هج می شوند. هجینگ با استفاده از خرید در بازار آتی (این گزینه در برابر افزایش ارزش در آینده، سفارش را بیمه می کند). هج کردن توسط فروش آتی، این گزینه به سرمایه گزاران کمک می کند تا ریسک مربوط به کاهش ارزش در آینده را کنترل کنند.

قرداد فوروارد. یک قرارداد فوروارد یک قرارداد غیر استاندارد برای تحویل دارایی با قیمت ثابت در آینده می باشد. این قرارداد ها در مورد نمادهای قابل معامله در بازار سهام اعمال نمی شوند.

آپشن. معاملات آپشن به طور گسترده ای در بازار های کالا و سهام استفاده می شوند. آپشن ها یک نوع از مشتقات مالی هستند که حق خرید یا فروش دارایی را با قیمت مشخص شده ای در مدت زمان مشخصی ارائه می دهند.

سواپ. تراکنشی می باشد که از طریق آن دو طرف جریان های نقدی یا بدهی های دو ابزار مالی مختلف را مبادله می کنند. سواپ های کارگزاری های فارکس نمونه ای از چگونگی محافظت از شرکت در برابر ریسک های ناشی شده از نوسانات فارکس می باشد.

ابزارهای هجینگ فوق، با توجه به جنبه های کاربردی آنها، به دو گروه تقسیم می شوند:

دارایی های قابل معامله در بورس (بازارهای معاملات آتی، سواپ ها، و آپشن)؛
دارایی های فرابورس (OTC) (قرداد های فوروارد، سواپ های خارج از بورس و آپشن ها).

محصولات قابل معامله در بورس دارای نقدینگی بسیار بالایی می باشند و همچنین ریسک اعتباری کمی داشته و اتاق پایاپای تضمین می کند که هر طرف معامله به تعهدات خود عمل خواهند کرد. با این حال نوع دارایی های اساسی، شرایط و ضوابط تحویل کاملا منطبق بر استاندارد های تعیین شده از قبل می باشند.

برعکس، محصولات فرابورس (OTC) به سرمایه گذار اجازه می دهند راحت ترین نیازها را برای نوع دارایی ها و شرایط معامله مطرح کند، با این وجود یافتن یک طرف مقابل دشوار است و دارای ریسک های اعتباری بالایی و نقدینگی کم می باشد.

سوالات متداول هجینگ در فارکس

هج کردن در معاملات به چه معنایی می باشد؟

هجینگ در فارکس به چه صورت انجام می شود؟

چگونه می توان در فارکس هج داشت؟

چطور می توان همانند یک صندوق سرمایه گذاری در بازار فارکس معامله کرد؟

هجینگ در فارکس به چه معنی می باشد؟

چگونه می توان از هج فارکس خارج شویم؟

جمع بندی استفاده از هج در فارکس

هجینگ در بازار فارکس یکی از ابزار های محبوب برای محاظفت از ریسک های مختلف معاملات می باشد. این روش در صورت استفاده بهینه از آن، به معامله گران اجازه می دهد تا خطرات را به کمترین مقدار کاهش دهند.

با این حال، تنها مشکل هجینگ در فارکس افزایش دو برابری هزینه باز کردن سفارش می باشد.

روش‌های کاهش هزینه‌‌های کسب و کار از طریق مدیریت نوسانات نرخ ارز

به منظور مدیریت نوسانات نرخ ارز و پوشش ریسک های ناشی از آن که باعث می شود هزینه های کسب و کار افزایش یابد، ضروری است بنگاه ها از بسترهای موجود قانونی استفاده نمایند. همچنین دولت باید شرایط را برای ایجاد بورس ارز و ابزارهای لازم برای مدیریت نرخ ارز از این طریق فراهم نماید تا این ریسک، موجب افزایش هزینه های کسب و کار نشود و بنگاه ها قادر باشند آن را مدیریت نمایند.

نوسانات نرخ ارز باعث می شود ۳ نوع ریسک مختلف به فضای کسب و کار و تولید در کشور تحمیل گردد. این ریسک ها هزینه های تولید را افزایش داده و پیش بینی پذیری اقتصاد را امکان ناپذیر می کند. ریسک تبدیل، ریسک اقتصادی و ریسک معاملاتی از جمله این ریسک هاست که در یادداشت قبلی به آن پرداخته شد. در این یادداشت روش های مدیریت این ریسک بررسی می شود.

به گزارش مسیر اقتصاد به طور کلی روش های مدیریت ریسک را می توان به روش‌های داخلی و خارجی تقسیم كرد:

عمده ترین روش های داخلی مدیریت ریسک ارز برحسب جریان نقدی کوتاه مدت عبارتند از تطبیق، تاخیر و تسریع، خالص سازی، هجینگ ترازنامه و سیاست قیمت گذاری. روش‌های داخلی مدیریت ریسک ارز بر اساس جریان نقدی بلندمدت نیز عبارتند از تنوع تولید، توزیع و تصمیمات مالی در حوزه های بین المللی. [۱]

روش های خارجی نیز ابزارهای قراردادی را برای تضمین و بیمه شدن در برابر نوسانات نرخ ارز، در اختیار شرکت ها قرار می دهد. این روش ها را می توان در قالب ابزارهای هجینگ مالی اعم از انواع مختلف مشتقات اعتباری معرفی كرد.

در ادامه به تشریح روش های مختلف مدیریت ریسک بر حسب سه جزء اصلی ریسک تبدیل، ریسک معامله و ریسک اقتصادی پرداخته می شود.

مدیریت ریسک تبدیل

۱- عقد قراردادهای خرید و فروش بر حسب پول ملی؛ بر اساس این روش، شرکت ها تمام معاملات داخلی و خارجی را بر حسب پول ملی انجام می دهند.

۲- متنوع سازی ارزهای خارجی؛ این امر با توسعه بازارهای هدف مختلف و جمع آوری ارزهای متفاوت یا تبدیل یک ارز به چند ارز گوناگون تحقق می یابد. با مدیریت صحیح سبد ارزی می توان اثرات افزایش نرخ یک ارز را با کاهش ارزش ارز دیگر در فرآیند تبدیل هر دو ارز به پول داخلی خنثی كرد.

۳- حضور در بازار قراردادهای مشتقه اعم از سلف، اختیار، آتی، تاخت (سواپ) و بازارهای پول سایر کشورها؛ در مدیریت ریسک تبدیل، استفاده از ابزارهای مشتقه ارزی به منظور خنثی سازی اثرات نوسانات ارزی در هنگام تبدیل به پول داخلی مرسوم است.

۴- ارائه گزارش و صورت حساب های مالی بر حسب ارز (بدون تبدیل)

۵- انطباق بدهی ها با دارایی ها بر اساس ارز واحد

۶- تامین مالی بر اساس پول ملی به جای استفاده از ارزهای دیگر کشورها

مدیریت ریسک معاملاتی

برای کنترل ریسک نوسان های نرخ ارز، شیوه های متعددی جهت مدیریت ریسک معاملات وجود دارد. پوشش ریسک معاملات در دو دسته پوشش مالی و پوشش عملیاتی دسته بندی می شود.

شایان ذکر است استفاده از این قراردادها در ایران منوط به اخذ تاییدیه شرعی است.

هجینگ (پوشش ریسک) مالی:

الف – قراردادهای آتی ارز : دارایی پایه در چنین قراردادهایی، چند ارز خارجی است. در این قرارداد طرفین معامله متعهد می شوند در تاریخ مشخصی در آینده حجم مشخصی از دو نوع ارز گوناگون را با یک نرخ از پیش تعیین شده مربوط به قیمت آتی، مبادله کنند. ضمن اینکه طرفین تعهد میکنند در خلال مدت قرارداد، مبلغی را نزد اتاق پایاپای به صورت ودیعه قرار بدهند تا در صورت تغییر ارزش ارزهای مورد توافق، اتاق پایاپای به تسویه روزانه تفاوت‌های موجود میان نرخ ها بپردازد.

ب- قراردادهای سلف ارز: قراردادهای سلف از آن جهت كه توافقی است مبتنی بر خرید یا فروش یك دارایی با قیمت مشخص در زمانی معین در آینده، شبیه قرارداد آتی است. با وجود این وجه تمایز قابل توجهی میان این دو نوع قرارداد در مولفه هایی نظیر مکان و اندازه و حجم معامله، شفافیت قیمت، هزینه های معاملاتی، پرداخت، تسویه و نوع تحویل وجود دارد.

ج- قرارداد اختیارات ارز: به طور كلی، می توان حق اختیار معامله را به دو دسته اختیار خرید و اختیار فروش تقسیم كرد. اختیار خرید در واقع این حق (و نه الزام) را به دارنده آن می دهد، كه دارایی موضوع قرارداد را با قیمت معین و در تاریخ مشخصی قبل از آن بخرد. به همین ترتیب، اختیار فروش به دارندة آن این حق را می دهد، كه دارایی موضوع قرارداد را با قیمت معین و در تاریخ مشخصی یا قبل از آن بفروشد.

د – قرارداد سوآپ ارزی: قراردادهای سوآپ ارز، عبارت است از پرداخت های اصل و فرع مبلغی از یک ارز در برابر پرداخت اصل و فرع در ارز دیگر. قرارداد سوآپ ارزی ایجاب میکند که مبالغ اصل (وام) با ارزهای گوناگون تعریف شده باشد؛ که این مبالغ به طور معمول در شروع و پایان عمر سوآپ، پرداخت می شوند. تحت یک قرارداد یا معامله سوآپ ارز، یکی از طرفین توافق میکند تا پرداخت های دوره ای )ماهانه، سالانه و…) در یک ارز مشخص، برای یک دوره خاص، داشته باشد تا بدهی طرف دیگر معامله (که به جهت ارز موردنظر متحمل شده است)، تسویه شود. در عوض، طرف دوم معامله توافق میکند که همین عملیات را در مورد طرف نخست قرارداد پیاده کند. البته سوآپ ارزی زمانی امکانپذیر است که هر یک از جریان های پرداختی که سوآپ می شوند، ارزش یکسانی داشته باشند. در خصوص استنباط فقهی قراردادهای سوآپ اشکالات شرعی متعددی وجود دارد که عمده ترین این اشکالات ازبیع دین به دین، کالی به کالی و ربوی تبعیت میكنند. از این رو نمی توان این معامله ها را با موازین فقهی تصحیح کرد.

هجینگ (پوشش ریسک) عملیاتی:

فرآیندی است که در آن تعدیل درآمد و هزینه با پول و ارز یکسان انجام می شود. بدین ترتیب که ارزی که برای واردات نهاده ها استفاده می شود با فروش محصولات به خارج با همان ارز (در خارج و قبل از تبدیل) تسویه می شود.

مدیریت ریسک اقتصادی

مدیریت ریسک اقتصادی، مدیریت و پوشش ریسک نوسانات نرخ ارز است که در بلند مدت تعریف می شود. یعنی تاثیر نوسانات روی خالص جریان نقدی بیشتر از یک دوره حسابداری مدیریت می شود.

عمده ترین روش های مدیریت ریسک اقتصادی عبارتند از : ۱- برنامه ریزی، ۲- افزایش کارایی، ۳- موقعیت کارخانه، ۴- تغییر(تنوع) تولید، ۵- استراتژی فنی مربوط به تولید و محصول (مانند خدمات پس از تولید و …) ۶- استراتژی بازاریابی و تبلیغات، ۷- استراتژی قیمت گذاری ۸- عدم مدیریت اقتصادی.

لزوم حرکت به سمت مدیریت ریسک نرخ ارز

با نگاهی به چارچوب های قانونی و مقرراتی موجود در فضای کسب وکار کشور، مشاهده می شود که ظرفیت های قانونی و مقرراتی جهت پیاده سازی برخی از ابزارهای مدیریت ریسک در کشور موجود است و بسیاری از بنگاه های اقتصادی فعال می توانند با تقویت دانش خود در این حوزه، از این ابزارها برای پوشش ریسک فعالیت واحد خود در برابر نوسانات نرخ ارز بهره برداری كنند.

در خصوص استفاده از ابزارهای هجینگ مالی با توجه به وجود بسترهای قانونی در بازار سرمایه جهت معاملات قراردادهای آتی و سلف کالا و سهام، می توان با توسعه دامنه این قراردادها به معاملات ارزی و همچنین فراهم سازی چارچوب قانونی برای سایر ابزارهای مشتقه اعم از عقد قراردادهای ساخت، فروش استقراضی برای معاملات ارزی و شرایط استفاده از ابزارهای هجینگ مالی را فراهم ساخت.

همچنین ایجاد شرایط لازم برای حضور بنگاه های کشور در بازارهای منطقه ای و بین المللی ارز و کالا، کمک شایانی به این بنگاه‌ها در تنوع سازی دارایی های ارزی و عرضه کالاهای خود در بورس های کالایی می كند.

به طور کلی می توان گفت که دولت در این زمینه باید شرایط را برای ایجاد بورس ارز و ابزارهای لازم برای مدیریت نرخ ارز از این طریق فراهم نماید تا این ریسک، موجب افزایش هزینه های کسب و کار نشود و بنگاه ها قادر باشند آن را مدیریت نمایند.

[۱] بررسی انواع ریسک نوسانات نرخ ارز و شیو ه های مدیریت آن، نویسندگان: سحابی- ذوالفقاری- مهرگان – سارنج

هجینگ (hedging) چیست و چه ریسک و کاربردهایی دارد؟

ابزارهای مالی

در این مطلب با معنی کلمه هجینگ و انواع کاربردهای آن آشنا خواهید شد. یک هج (Hedge) عبارت از انجام دادن یک سرمایه‌گذاری به منظور کاهش دادن ریسک مربوط به تغییرات نامطلوب قیمت یک دارایی است. معمولا یک هج شامل گرفتن یک پوزیشن جبران‌کننده در اوراق بهادار مربوطه می‌باشد. منبع:

هجینگ hedging چیست ؛ معنی و کاربردها

تعریف هج

هجینگ (hedging) مشابه یک سیاست بیمه‌ای است؛ برای مثال در صورتی که خانه شما در یک منطقه دارای خطر سیل باشد، تمایل خواهید داشت تا از طریق بیمه سیل، دارایی خودتان را در برابر ریسک سیل محافظت کنید (به بیان دیگر شما تمایل به هج کردن آن خواهید داشت). در این مورد شما نمی‌توانید از وقوع سیل پیشگیری کنید، ولی می‌توانید قبل از وقوع سیل خطرات آن را کاهش دهید. هجینگ به صورت طبیعی یک بده بستانی مابین ریسک و پاداش است؛ با وجود اینکه هجینگ منجر به کاهش ریسک بالقوه می‌شود، ولی همچنین منجر به از بین رفتن سودهای بالقوه هم می‌شود. به زبان ساده می‌توان گفت که هجینگ رایگان نیست.

در مثال مربوط به سیاست بیمه‌ای سیل شما باید به صورت ماهیانه یک سری هزینه‌ها را پرداخت کنید و در صورتی‌که هیچ وقت سیل اتفاق نیفتد، هیچ نوع دریافتی نخواهید داشت. با این وجود اکثر افراد ترجیح می‌دهند که این زیان قابل پیشبینی و محدود را متحمل شوند، ولی هیچ وقت کل داراییشان را به صورت یکجا از دست ندهند.

در دنیای سرمایه‌گذاری، هجینگ دقیقا به همین روش صورت می‌گیرد. سرمایه‌گذاران و مدیران مالی از روش‌های مختلف هجینگ استفاده می‌کنند تا میزان ریسک‌های موجود را کاهش دهند و آن‌ها را کنترل کنند. به منظور اینکه بتوانیم یک هج مناسب در سرمایه‌گذاری داشته باشیم، باید از ابزارهای مختلفی به صورت استراتژیک استفاده کنیم تا ریسک مربوط به نوسانات نامطلوب قیمت کاهش پیدا کند.

کاربرد هج

بهترین روش برای انجام این کار عبارت از انجام دادن یک سرمایه‌گذاری دیگر به صورت هدفمند و کنترل‌شده است. البته موارد مشابه مثال بیمه که در بالا بیان شد، محدود هستند: در مثال مربوط به بیمه سیل، زیان فرد بیمه‌شونده به صورت کامل جبران خواهد شد و احتمالا یک سری مبالغ کسر خواهد شد (برای مثال بابت مالیات). در فضای سرمایه‌گذاری بحث مربوط به هج پیچیده‌تر است و علم مربوط به آن ناکامل می‌باشد.

یک هج کامل عبارت از هجی است که تمامی ریسک‌های مربوط به یک موقعیت یا دارایی را از بین ببرد؛ به عبارت دیگر این هج دارایی همبستگی معکوس 100% نسبت به دارایی باارزش دارد. این شرایط بیشتر دارای ماهیت ایده‌آل است و کمتر در دنیای واقعی مصداق پیدا می‌کند و حتی یک هج کامل فرضی هم بدون هزینه نیست. ریسک پایه مربوط به ریسک تغییرات همسو دارایی و هج مطابق انتظار می‌باشد؛ در واقع پایه به معنای معکوس و ناهمخوانی است. (منبع: https://capital.com/hedging-definition)

نحوه کار هجینگ

رایج‌ترین روش هجینگ در سرمایه‌گذاری از طریق مشتقات است. مشتقات عبارت از الگوهای بهاداری هستند که همسو با یک یا چند دارایی مرتبط نوسان می‌کنند. مشتقات شامل قراردادهای اختیارات یا آپشن، سواپ، فیوچرز و فوروارد می‌باشد. دارایی مربوطه می‌تواند سهام، اوراق قرضه، محصولات، ارزها، شاخص‌ها یا نرخ‌های بهره باشد. مشتقات می‌توانند هج‌های مناسبی در مقابل دارایی‌های مربوطه باشند، چرا که رابطه مابین این دوتا کم و بیش به صورت مشخصی تعریف شده است. با استفاده از مشتقات می‌توان یک استراتژی تجاری تنظیم کرد که در نتیجه آن زیان یک سرمایه‌گذار از طریق سود ایجادشده در مشتق مشابه، کاهش یابد یا جبران شود.

یک مثال

برای مثال در صورتی که فردی 1000 سهم plc را با قیمت 10 دلاری مربوط به هر سهم خریداری کند، می‌تواند از طریق پوت آپشن آمریکایی 5 دلاری در قیمت استرایک 8 دلاری در پایان سال اقدام به هج کند. این آپشن به این فرد اجازه خواهد داد تا در هر زمانی از سال دیگر، 100 سهم خودش را به قیمت 8 دلار بفروشد. در صورتی که سال آینده این سهم با قیمت 12 دلاری معامله شود، این فرد آپشن را اجرا نخواهد کرد و 5 دلار (قیمت هج) زیان خواهد دید.

این فرد زیان قابل توجهی نخواهد دید چرا که سود شناخته‌نشده وی 200 دلار است (که 195 دلار آن شامل قیمت پوت می‌باشد). از طرف دیگر در صورتی که این سهم به قمیت صفر دلار معامله شود، این فرد قرارداد آپشن را اجرا خواهد کرد و سهم خودش را به قیمت 8 دلار خواهد فروخت و زیان 200 دلاری خواهد داشت (20 دلار مربوط به قیمت پوت است). این فرد در صورتی که قرارداد آپشن را نداشت، کل سرمایه خودش را از دست می‌داد.

کارایی یک هج مشتق از طریق عبارت دلتا (delta) بیان می‌شود که در برخی مواقع به عنوان «نرخ هج» شناخته می‌شود. دلتا عبارت از مقدار تغییر در قیمت یک مشتق است که به ازای یک دلار تغییر در قیمت دارایی مربوطه مشخص میشود.

ابزار های هج کردن ریسک

خوشبختانه وجود داشتن انواع مختلف قراردادهای آپشن‌ها و فیوچرز این اجازه را به سرمایه‌گذاران داده است تا در مقابل هر نوع سرمایه‌گذاری هج کنند؛ این سرمایه‌گذاری‌ها شامل سهام، نرخ‌های بهره، ارزها، محصولات و سایر مواردند. درباره صفر تا صد قرارداد فیوچرژ می‌توانید مقاله مربوط به آن را در وبسایت مشاوران خبره کسب و کار ایرانیان بخوانید.

استراتژی هجینگ مشخص و همچنین قیمت‌گذاری ابزارهای هجینگ بستگی به ریسک منفی اوراق بهادار مدّ نظر دارند که سرمایه‌گذار متمایل به هج کردن آن می‌باشد. معمولا هر چقدر که ریسک معکوس بیشتر باشد، هج هم بزرگتر خواهد بود. ریسک معکوس در نتیجه وجود داشتن سطح بالایی از نوسان و در طول زمان افزایش پیدا خواهد کرد؛ آپشنی که بعد از یک دوره طولانی خاتمه می‌یابد و به اوراق بهادار دارای نوسان بیشتری مرتبط است، به عنوان یک ابزار هجینگ دارای قیمت بالاتری خواهد بود.

هر چقدر که قیمت استرایک در مثال سهام بیان شده در بالا بیشتر باشد، آپشن هم قیمت بالاتری خواهد داشت ولی پوشش قیمتی بیشتری را هم ارائه خواهد کرد. این متغیرها می‌توانند برای ایجاد آپشن ارزانتری تعدیل شوند که پوشش کمتری خواهد داشت؛ همچنین این متغیرها می‌توانند برای ایجاد آپشن گرانتری تعدیل شوند که پوشش گسترده‌تری دارد. با این وجود از نقطه‌ای به بعد، خرید پوشش قیمیتی اضافی از دیدگاه کارایی هزینه‌ای غیرقابل توجیه می‌باشد.

هجینگ از طریق ایجاد تنوع

استفاده از مشتقات به منظور هج کردن یک سرمایه‌گذاری باعث می‌شود که محاسبه دقیق ریسک امکان‌پذیر شود، ولی این کار به اندازه‌گیری ماهرانه نیاز دارد و در اغلب مواقع منجر به از دست رفتن بخشی از سرمایه می‌شود. با این وجود، مشتقات تنها راه ممکن برای هج کردن نیستند.

تنوع‌سازی استراتژیک یک پرتفلیو به منظور کاهش دادن ریسک‌های خاص هم می‌تواند به عنوان یک هج در نظر گرفته شود، هر چند که در برخی مواقع خام می‌باشد. برای مثال فردی می‌تواند در شرکت کالاهای لوکسی سرمایه‌گذری کند که دارای مارجین‌های صعوی است. با این وجود این فرد ممکن است نگران این موضوع باشد که یک رکود منجر به از بین رفتن میزان قابل توجهی از مصرف کالاهای لوکس شود. یک روش مقابله با این ریسک عبارت از خرید سهام دخانیات یا صنایع دخانیات می‌باشد؛ دلیل این موضوع عبارت از این است که بخش دخانیات دوره‌های رکود را به صورت مناسبی تحمل می‌کند و منجر به بدست آمدن درآمد قابل توجهی برای صاحبان خودش می‌شود.

نقطه ضعف این استراتژی

این استراتژی دارای یک سری نقاط ضعف و قوت است: در صورتی که دستمزدها بالا باشد و شغل‌های فراوانی وجود داشته باشند، بازار کالاهای لوکس پیشرفت خواهد داشت، ولی سرمایه‌گذاران محدودی نسبت به تحمل کردن سهام ضدچرخه‌ای متمایل خواهند بود؛ دلیل این موضوع عبارت از این است که سرمایه‌ها بیشتر به سمت صنایع جذابتر حرکت خواهند کرد.

این مورد ریسکهای خاص خودش را هم دارد: هیچ ضمانتی وجود ندارد که سهام کالاهای لوکس و هج به صورت معکوس حرکت کنند. هر دوی این موارد ممکن است به دلیل یک اتفاق فاجعه‌آمیز کاهش یابند. این اتفاق مصیبت‌بار می‌تواند شامل بحران مالی یا یک دلیل نامرتبط باشد؛ برای مثال اتفاق افتادن سیل در چین منجر به افزایش قیمت تنباکو خواهد شد و ایجاد بحران در مکزیک منجر به افزایش قیمت نقره خواهد شد.

هجینگ اسپریدینگ

در حوزه مربوط به شاخص، کاهش‌های قیمت معتدل یک مورد کاملا رایج است و همچنین این کاهش‌ها غیرقابل پیشبینی هستند. سرمایه‌گذارانی که بر روی این حوزه تمرکز دارند ممکن است بیشتر نگران کاهش‌های معتدل باشند و کمتر به موارد شدیدتر توجه کنند. معمولا در این شرایط یک پوت اسپرید (put spread) به عنوان یک استراتژی هجینگ بکار گرفته می‌شود.

در این نوع از اسپرید، سرمایه‌گذار شاخص یک پوتی را خریداری می‌کند که دارای قیمت استرایک بالاتری است. این سرمایه‌گذار در مرحله بعدی یک پوت دارای قیمت پایین‌تر ولی دارای همان تاریخ سررسید را می‌فروشد. سرمایه‌گذار براساس روشی که شاخص رفتار می‌کند یک درجه از پوشش قیمت را دارد هجینگ از طریق ایجاد تنوع که برابر است با تفاوت مابین دو قیمت استرایک. در حالیکه احتمال دارد این مقدار یک مقدار پوشش متوسط باشد، ولی در اغلب مواقع برای پوشش یک کاهش مختصر در شاخص کافی خواهد بود.

ریسک های هجینگ

هجینگ hedging چیست ؛ معنی و کاربردها

هجینگ تکنیکی است که به منظور کاهش ریسک به کار گرفته می‌شود، ولی نکته مهمی که همواره باید در نظر داشته باشیم عبارت از این است که تقریبا تمامی روش‌های هجینگ دارای یک سری نواقص هستند. مورد اولی که در بالا هم بیان شد عبارت از این است که هجینگ یک روش ناقص است و هیچ تضمینی برای موفقیت آن در آینده وجود ندارد؛ همچنین هجینگ این اطمینان را ایجاد نمی‌کند که زیان‌ها کاهش پیدا کنند.

در مقابل، سرمایه‌گذار باید نقاط قوت و ضعف هجینگ را به صورت هم‌زمان مد نظر داشته باشد. آیا منفعت مربوط به یک استراتژی خاص بیشتر از هزینه‌های آن است؟ به دلیل اینکه هجینگ در موارد نادری منجر به ایجاد درآمد برای سرمایه‌گذار می‌شود، نکته مهمی که باید همواره به یاد داشته باشیم عبارت از این است که یک هج موفق فقط منجر به پیشگیری از زیان می‌شود.

سرمایه گذاری روزمره

اکثر سرمایه‌گذاران در فعالیت‌های مالی خودشان از هجینگ استفاده نمی‌کنند. همچنین اکثر این افراد از قرارداد مشتقه استفاده نمی‌کنند. یکی از دلایل این موضوع عبارت از این است که سرمایه‌گذاران دارای یک استراتژی بلندمدت (همانند افرادی که برای دوره بازنشستگی خودشان پس‌انداز می‌کنند)، هیچ تمایلی نسبت به دنبال کردن نوسانات روزمره اوراق بهادار خودشان ندارند. در این موارد نوسانات کوتاه‌مدت اهمیت زیادی ندارد، چرا که یک سرمایه‌گذاری به احتمال زیاد همراه با کل بازار رشد خواهد داشت.

در مورد سرمایه‌گذارانی که در گروه سرمایه‌گذاران خریدار و نگهدارنده قرار دارند، هیچ دلیلی برای یادگیری هجینگ وجود ندارد. با این وجود به دلیل اینکه شرکت‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری بزرگ به صورت منظم می‌خواهند از ابزارهای هجینگ استفاده کنند و به دلیل اینکه این سرمایه‌گذاران ممکن است نهادهای مالی بزرگتر را دنبال کنند یا حتی جزئی از آن‌ها باشند، شناخت مواردی که شامل هجینگ می‌باشد اهمیت زیادی دارد چرا که توانایی افراد را برای شناخت بهتر و درک بهتر اقدامات این بازیگران بزرگتر افزایش می‌دهد.

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی | معرفی کلی هج کردن هج کردن (hedging) به معنی خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی‌های دیگر می‌باشد. هجینگ در امور مالی یک استراتژی مدیریت ریسک است که با کاهش و از بین بردن ریسک عدم قطعیت‌ها سروکار دارد. این استراتژی کمک می‌کند تا ضررهایی که […]

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی |

معرفی کلی هج کردن

ارزها: شامل ارزهای خارجی است. انواع مختلفی از خطرات مرتبط با آن وجود دارد مانند – خطر نوسانات ریسک ارزی و غیره
نرخ بهره: شامل نرخ‌های وام است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان خطرات نرخ بهره شناخته می‌شوند.
آب و هوا: هم‌چنین یکی از موضوعاتی است که امکان حفاظت از آن وجود دارد.

برخی از بروکرها به شما اجازه می دهند تا معاملاتی انجام دهید که هج مستقیم (Direct Hedge) هستند. هج مستقیم یعنی زمانی که اجازه داشته باشید وارد معامله ای شوید که در آن به عنوان مثال جفت ارز USD/GBP خریده و در عین حال بتوانید همان جفت ارز بفروشید.

با اینکه سود خالص هر دو معامله در زمان باز بودن آنها صفر است، شما می توانید با زمان بندی درست در بازار و بدون ضرر اضافی پول بیشتری به دست بی آورید.

یک هج ساده Forex از شما محافظت می کند زیرا به واسطه ی آن می توانید در جهت مخالف و بدون نیاز به بستن معامله اولیه تان به معامله بپردازید. می توان ادعا کرد که بهتر است معامله اولیه با یک ضرر بسته شود و سپس معامله ی جدیدی در پوزیشن بهتری انجام شود. این یکی از تصمیماتی است که شما به عنوان یک معامله گر با آن روبرو خواهید بود.

مطمئناً می توانید معامله اولیه تان را ببندید و بعداً دوباره با قیمتی بهتر وارد بازار شوید. مزیت استفاده از هج این است که شما را قادر می سازد تا در عین نگه داشتن معامله اول در بازار، با استفاده از معامله دوم زمانی که بازار در جهت مخالف پوزیشن اولیه تان حرکت می کند سود کنید.

اگر حدس می زنید که بازار در جهت مساعدی با معامله اولیه تان در حال تغییر مسیر است، همواره می توانید یک اردر توقف ضرر (Stop Loss) بر روی معامله هج قرار داده و یا آن را ببندید.

جفت ارزهای چندگانه

یک معامله گر Forex می تواند با استفاده از ۲ جفت ارز متفاوت در برابر یک ارز خاص هج کند. به عنوان مثال، شما می توانید یک پوزیشن خرید در جفت ارز EUR/USD و هجینگ از طریق ایجاد تنوع یک پوزیشن فروش در جفت ارز USD/CHF داشته باشید. در این صورت، شاید دقیق نباشد، اما شما به این ترتیب ریسک USD را هج کرده اید. تنها مشکل این نوع هج کردن این است که شما در معرض نوسانات یورو (EUR) و فرانک سوئیس (CHF) قرار خواهید گرفت.

به این ترتیب، اگر ارزش یورو در برابر تمام ارزهای دیگر افزایش پیدا کند، این منجر به نوسانی در جفت ارز EUR/USD شده که توسط معامله USD/CHF تان خنثی نخواهد شد. به طور کل، این روش قابل اعتمادی برای هج کردن نیست مگر اینکه هج پیچیده ای در نظر دارید که بسیاری از جفت ارزها را در بر می گیرد.

دلیل اصلی استفاده از هج به حداقل رساندن ریسک در معاملات است. اگر با دقت انجام شود، هج می تواند بخش بزرگی از برنامه تجاری تان باشد. تنها معامله گران با تجربه که نوسانات و زمان بندی بازار را به درستی درک می کنند باید از هج استفاده کنند. بکارگیری هج بدون داشتن تجربه تجاری کافی خیلی زود منجر به خالی شدن موجودی حساب تان خواهد شد.